“O
άνθρωπος είναι το μέτρο των πάντων·
των υπαρκτών εάν
υπάρχουν
και των
ανύπαρκτων εαν δεν υπάρχουν.”
Πρωταγόρας
Λιμάνι
Φεβρουάριος 1983
Το ηλιοβασίλεμα,
όπως έριχνε τις ακτίνες του πλαγιαστές, έκανε το τσιμεντένιο κρηπίδωμα να
παίρνει την απόχρωση της γκρι υγρής λαμαρίνας και το πλοίο να φαίνεται το ίδιο
εντυπωσιακό με την γυαλάδα του να ενώνεται στους τζαμένιους τοίχους των
γιγαντιαίων κτιρίων της παραλιακής λεωφόρου. Το φως του ήλιου αυτή την ώρα στο
κεντρικό λιμάνι ενώνει ό,τι βρίσκει στο διάβα του. Ο νεοφερμένος ξένος
επισκέπτης βρίσκεται αραγμένος δίπλα στα άλλα πλοία. Ένα μέρος και κομμάτι δικό τους, κι ας
ξεχωρίζει, κι ας είναι ειρηνικός ενώ έχει φτιαχτεί για πόλεμο. Αγκυροβολημένο
πλάι στο ένδοξο ξύλινο ιστιοπλοϊκό
«Ευγενίδης» -το εκπαιδευτικό του Εμπορικού Ναυτικού – τα ποστάλια, τα
κρουαζιερόπλοια, τα μικρά και μεγάλα, και ό,τι άλλο θωρείς, πλούσια ή λιτά.
