Ο Φίλιππος Αγγελακόπουλος, μαθητής μου, στο τρίτο γυμνάσιο Πατρών, την εποχή των σαρωτικών κοινωνικών αλλαγών, της αρχικής παντοδυναμίας του ΠΑΣΟΚ, ήταν προβληματισμένος ,ψαγμένος και απόμακρος, ζώντας το δικό του κόσμο. Τον κόσμο των «Μικρών Μυστηρίων».Ήταν τυχερός, γιατί βίωνε το πανεπιστήμιο της καθημερινότητας στο μικρό μαγαζάκι της μάνας του που ήταν δίπλα στο σχολείο και τα φλιμπεράδικα των Υψηλών Αλωνίων, του Σταυριανού και Ανέστη , στις ομαδικές κοπάνες του σχολείου και το καρναβάλι της Πάτρας με τα μεγάλα γκρουπ, με αρχηγούς μαθητές του τρίτου.
Πήγε στην Αθήνα, για τα «Μεγάλα Μυστήρια». Τον μπέρδεψαν, ίσως μπερδεύτηκε από τις σπουδές του στο θέατρο, πλούσιες εμπειρίες, δράσεις, δραστηριότητες, απογοητεύτηκε, ένιωσε περιθώριο και επέστρεψε στην Ιθάκη του, στο παλιό μαγαζάκι της μάνας του κουβαλώντας και έχοντας τώρα μαζί τα Μεγάλα και Μικρά Μυστήρια.
Οι περιστασιακές συναντήσεις και συζητήσεις γύρω από τον μυστικισμό, ασκητισμό, ησυχασμό, γεύσεις ζωής, και μαγιοβότανα, είναι άλλωστε ανήσυχο πνεύμα, δημιουργήθηκε κλίμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Πριν 2 καλοκαίρια μου έδειξε το πρώτο του επίγραμμα, «Η Συνάντηση». Η Θετική μου προτροπή και κριτική είχε την κατάληξη στις 11- 12 2007 να μου παραδώσει το φάκελο με τα 42 Μικρά Μυστήρια
Απολαύστε τον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου