Γράφει ο:Θόδωρος Σταυριανόπουλος - Μαθηματικός
Υπεύθυνος Οργανωτικού & Τομέα Παιδείας στη Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ Μεσσηνίας
mail: stavr-th@otenet.gr
Μεγάλη κουβέντα γίνεται αυτές τις μέρες για το ποιοι και με τι βαθμούς μπήκαν στα Πανεπιστήμια. Τα προηγούμενα χρόνια, λόγω της βάσης του 10, συζητούσαμε για τις χιλιάδες θέσεις που έμεναν κενές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, σήμερα συζητάμε για το ότι πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση έχουν μαθητές που έγραψαν 20 και μαθητές που έγραψαν κάτω από τη μονάδα. Το μόνο που κάνουμε όλα αυτά τα χρόνια είναι να συζητάμε για στρεβλώσεις, όχι για λύσεις. Γιατί δεν υπάρχει άνθρωπος που να μπορεί να ισχυριστεί ότι η «βάση του 10» βελτίωσε την Παιδεία μας. Ή ότι δημιούργησε συνθήκες καλύτερης Παιδείας. Το μόνο που δημιούργησε ήταν χιλιάδες νέους πελάτες για τα φροντιστήρια, το εξωτερικό ή τα ιδιωτικά κολλέγια. Και η ειρωνεία είναι π.χ. ότι πολλοί μαθητές που τα προηγούμενα χρόνια έγραψαν κάτω από τη βάση, βγήκαν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού και τώρα επιστρέφουν στην Ελλάδα με αναγνωρισμένα πτυχία.
Ένας υποψήφιος που δεν έπιανε μέσο όρο «βάση 10» μέχρι πρότινος κρινότανε «αποτυχών». Οι γνώσεις του εθεωρούντο ανεπαρκείς και δεν του επιτρεπόταν να εισαχθεί σ’ ένα δημόσιο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Τα εκατοντάδες, κέντρα ελευθέρων σπουδών, ιδιωτικά ΙΕΚ και τα πανεπιστήμια του εξωτερικού δεν τον θεωρούν ανεπαρκή και τον δέχονται να σπουδάσει.
Πολλοί από αυτούς τους μαθητές που δεν κατάφερναν να πιάσουν «βάση10 » οδηγούνταν σε κάποιο ιδιωτικό κέντρο ελευθέρων σπουδών που θεωρείται ισότιμο με τα ΤΕΙ. Εκεί ξόδευαν μια περιουσία για την απόχτηση ενός πτυχίου και με αυτόν τον τρόπο έπαιρναν διαβατήριο για να ταξιδέψουν με διαφορετική πτήση -πιο ακριβή- στην αγορά εργασίας.
Από τη μια η πολιτεία έκλεινε την πόρτα της δημόσιας εκπαίδευσης σ’ αυτόν που δεν έπιανε «βάση 10» κρίνοντάς τον «αποτυχόντα» και από την άλλη η ιδιωτική εκπαίδευση του ανοίγει την πόρτα και αφού καταθέσει ένα αξιοσέβαστο ποσό τον ξαναβάζει στην αγορά εργασίας.
Με την κατάργηση της «βάσης 10» στα δημόσια πανεπιστημιακά ιδρύματα φέτος θα εισαχθούν περίπου 85.000 φοιτητές. Με αυτόν τον τρόπο η πολιτεία ανοίγει ορίζοντες και δίνει ευκαιρία μόρφωσης και σε μέτριους μαθητές αναλαμβάνοντας τη δαπάνη και το κόστος σπουδών κάνοντας κοινωνική πολιτική για αυτούς τους υποψήφιους που συγκέντρωσαν βαθμό πρόσβασης κάτω από το 10. Δεν κλείνει την πόρτα σ’ αυτά τα παιδιά που είτε δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να συμπληρώσουν τις γνώσεις τους κάνοντας φροντιστήρια είτε την ωριμότητα σπουδών. Η πολιτεία δίνει μια τελευταία ευκαιρία και σε μαθητές με πολύ χαμηλή βαθμολογία και πλέον είναι στην ευχέρεια την δική τους και των οικογενειών τους αν θα συνεχίσουν τις σπουδές τους εκεί που πέρασαν αναλαμβάνοντας την ευθύνη και τα έξοδα της μετεγκατάστασης. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις όπου οι χαμηλόβαθμοι φοιτητές έχουν επιλέξει τμήματα των ΑΤΕΙ κοντά στα σπίτια τους και δεν θα επιβαρυνθούν για μετεγκατάσταση.
Όμως θα πρέπει να μπει μια βάση για την εισαγωγή των υποψηφίων στα Πανεπιστήμια. Δεν μπορεί ακραίες περιπτώσεις βάσης υποψηφίων της τάξης του 1,5 ή του 0,9 να εξευτελίζουν την όποια ψυχοφθόρα προσπάθεια καταβάλουν οι υποψήφιοι για την εισαγωγή τους στα ΑΕΙ και ΑΤΕΙ.
Κάποιοι εκμεταλλευόμενοι αυτές τις περιπτώσεις, προσπάθησαν να απαξιώσουν το δημόσιο σχολείο, προσπάθησαν να μηδενίσουν το γνωστικό επίπεδο των μαθητών, προσπάθησαν να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι χιλιάδες φοιτητές εισάγονται στα ελληνικά δημόσια πανεπιστήμια με βαθμολογία 2 και 3.
Για να δώσω τη σωστή διάσταση στα «περί ασχέτων» που εισάγονται στα ΑΤΕΙ θα αναφέρω τα παρακάτω:
1). Έστω σε ένα τμήμα μιας σχολής ενός ΑΤΕΙ είναι προγραμματισμένο να εισαχθούν 200 φοιτητές. Η μηχανογράφηση θα σαρώσει τις προτιμήσεις όλων των υποψηφίων μέχρι να επιλέξει και τους 200.Μπορεί φθάνοντας στον τελευταίο να τον βρει με βαθμό πρόσβασης 4. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι πέρασαν στο αντίστοιχο τμήμα με 4.
2). Δεν μπορεί αυτός που εισάγεται στο πιο υψηλόβαθμο ΑΕΙ με αυτόν που εισάγεται στο πιο χαμηλόβαθμο ΑΤΕΙ να διαγωνίζονται στα ίδια θέματα. Αν θέλουμε να μιλήσουμε για ένα αντικειμενικό σύστημα που μπορεί να εφαρμοστεί «βάση 10» πρέπει να γίνονται διαφορετικές εξετάσεις με θέματα διαφορετικής βαρύτητας για ΑΕΙ και για ΑΤΕΙ. Αυτό το σύστημα έχει εφαρμοστεί στο παρελθόν.
Λύση για καλύτερη παιδεία δεν είναι ούτε το σημερινό σύστημα, ούτε η βάση του 10 στο σημερινό σύστημα. Λύση είναι να αναμορφωθεί πλήρως το σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Υ.Γ.
Μην υποτιμάμε το γνωστικό επίπεδο των μαθητών. Ο σημερινός μαθητής κατά μέσο όρο έχει καλύτερο γνωστικό επίπεδο από παλιά. Είναι πολυάσχολος και αυτό ίσως του κάνει κακό γιατί δεν καταφέρνει να ολοκληρώσει πολλά από αυτά που οι γονείς προσπαθούν να του επιβάλλουν να μάθει χωρίς την θελησή του. Εκείνο που έχει αξία είναι να δημιουργηθεί ένα σχολείο που θα αναδεικνύει τις δεξιότητες του μαθητή και που ο μαθητής θα έχει τη δυνατότητα να επιλέγει όσο το δυνατόν περισσότερα μαθήματα της επιλογής του. Γιατί μη γελιόμαστε αν τα θέματα των εξετάσεων γίνουν λίγο πιο εύκολα τότε ο μαθητής που έγραψε 6 θα γράψει 10. Τότε ως δια μαγείας όλοι θα μιλάμε για την βελτίωση του γνωστικού επιπέδου του δημόσιου σχολείου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου