www.ithominews.blogspot.com

Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Αφήστε τα παιδιά να παίξουν περισσότερο

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΜΑΝΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΑΚΗΣ
Τα µαθήµατα πληθαίνουν, οι εξετάσεις θυµίζουν µαραθώνιο. Και δεν λείπουν οι γονείς που κόβουν από τα παιδιά τους τις εξωσχολικές δραστηριότητες. Οι ειδικοί όµως διαφωνούν.
Η ώρα είναι 7.30 το βράδυ και ο 13χρονος Ιάσονας έχει µόλις τελειώσει την προπόνησή του στο βόλεϊ µε τον σύλλογο Α.Ε. Γκράβας στο κλειστό γυµναστήριο που βρίσκεται στα όρια Γαλατσίου - Πατησίων. «Αν έµενε σπίτι, τι θα έκανε; Ή θα ήταν στον υπολογιστή ή στην τηλεόραση. ∆εν είναι λοιπόν καλύτερα που βρίσκεται εδώ για να αθληθεί καιναξεδώσει;», λέει στα «ΝΕΑ» ο πατέρας τουΓιάννης Χρήστου καθώς τον περιµένειγια να γυρίσουν σπίτι. Ο Γιάννης Χρήστου όχι µόνο δεν εµπόδισε τα δύο του παιδιά να ασχολούνται µε δραστηριότητες εκτός των σχολικών µαθηµάτων, αλλά τα ενθάρρυνε και τα διευκόλυνε. Ενδεικτικό είναι ότι έψαξε αρκετά για να βρει σπίτι κοντά στις αθλητικές εγκαταστάσεις, µε στόχο η κόρη του αλλά καιο γιος του να έχουν άνετη πρόσβαση σ’ αυτές στον ελεύθερό τους χρόνο.

Η κόρη του κ. Χρήστου είναι σήµερα φοιτήτρια, αλλάη παιδική και εφηβική της ηλικία δεν ήταν σπίτι - σχολείο, σχολείο - σπίτι. «Σε µικρή ηλικία την πήγαινα µπαλέτο. Αργότερα αποφάσισε ότι δεν ήθελε να συνεχίσει και ξεκίνησε κολυµβητήριο». Στη συνέχεια ασχολήθηκε µε το βόλεϊ στον σύλλογο Α.Ε. Γκράβας που έφτιαξαν οι κάτοικοι της περιοχής – ανάµεσά τους και ο Γιάννης Χρήστου –, µε στόχο να δώσουν διέξοδο στα παιδιά τους. Με παρόµοιες αθλητικές δραστηριότητες ασχολείται στον ελεύθερό του χρόνο και ο Ιάσονας.

Ο πατέρας του Ιάσονα είναι της άποψης πως οι γονείς δεν πρέπει να είναι αυστηροί και να απαιτούν από τα παιδιά απόλυτη αφοσίωση στα µαθήµατα και τα φροντιστήρια. Αντίθετα, θεωρεί πως πρέπει να ωθούν τα παιδιά να καταπιάνονται µε εξωσχολικές δραστηριότητες, όπως είναι ο αθλητισµός, οι τέχνες, το παιχνίδι.

«Θεωρώ ότι κάθε άνθρωπος πρέπει να έχει ελεύθερο χρόνο. Εµείς ως εργαζόµενοι λέµε κάποια στιγµή “θέλω άδεια για να ξεκουραστώ”. ∆εν χρειάζονται λοιπόν και τα παιδιά λίγο αποφόρτιση από το διάβασµα;», λέει. Το µοντέλο διαπαιδαγώγησης που έχει επιλέξει για τα παιδιά του ο Γιάννης Χρήστου ακολουθεί η συντριπτική πλειονότητα των γονέωνστην Ελλάδα. Αυτό τονίζουν στα «ΝΕΑ» γονείς, εκπαιδευτικοί καιειδικοί.

Τουλάχιστον µέχρι τη Β΄ Λυκείου οι περισσότεροι γονείς επιλέγουν για τα παιδιά τους τον συνδυασµό µαθηµάτων - παιχνιδιού - χόµπι. Αυτό το µήνυµα στέλνουν στους υπόλοιπους γονείς: «Αφήστε τα παιδιά να παίξουν». Υπάρχει ωστόσο µια µικρή µερίδα γονιών που απαιτούν από τα παιδιά τους να είναιπροσηλωµένα µόνο στα µαθήµατά τους. Μάλιστα, τους ζητούν και υψηλές επιδόσεις στο σχολείο και ταυτόχρονα δεν τους επιτρέπουν να έχουν άλλες ασχολίες και ελεύθερο χρόνο. Με την πρακτική τους όµως δεν συµφωνούν οι ειδικοί: προειδοποιούν πως η υπερβολική αυστηρότητα των γονέων εγκυµονεί σοβαρούς κινδύνους για τα παιδιά.

Για όσους αναρωτιούνται πάντως µήπως η... χαλαρότητα που δείχνουν κάποιοι γονείς έχει ως αποτέλεσµα τα παιδιά να παραµελούν τα µαθήµατά τους και να στερούνται γνώσεων, οι γονείς - υπέρµαχοι του «φιλελεύθερου» µοντέλου διαπαιδαγώγησης λένε ότι αυτό δεν συµβαίνει όταν υπάρχει µέτρο και όρια. Ο Γιάννης Χρήστου προσθέτει, µε την εµπειρία τόσο του εκπαιδευτικού – διδάσκει σε επαγγελµατικό λύκειο – όσο και του γονιού – είναι και πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων στο 40ό Γυµνάσιο Αθηνών –, πως ο ιδανικός τρόπος για να αντιµετωπίζουν οι γονείς τα παιδιά από το δηµοτικό έως την εφηβεία και τις λυκειακές τάξεις είναι κάπου στη µέση: ούτεδηλαδή να είναι υπερβολικά χαλαροί ούτε υπερβολικά αυστηροί.

Απαραίτητο θεωρεί τονελεύθερο χρόνο για τα παιδιά και ο ∆ιονύσης Μπουγονικολός. Η κόρη του ασχολείται µε το βόλεϊ στον ελεύθερό της χρόνο. «Παλαιότερα έκανε καράτε για οκτώ χρόνια αλλά και µαθήµατα µουσικής. Η ίδια ταέχει επιλέξει», λέει. Οπως προσθέτει, σίγουρα προέχουν τα µαθήµατα, αλλά «θέλω να ασχολείται µε τον αθλητισµό. Κι αυτό διότι της προσφέρει υγεία, φυσική κατάσταση. Και βέβαια τα παιδιά µαθαίνουν την οµαδικότητα».

Με την άποψη του ∆ιονύση Μπουγονικολού συµφωνεί και ο Ανδρέας Θεολόγου που είναι πρόεδρος της Ενωσης Γονέων και Κηδεµόνων στο 5ο ∆ιαµέρισµα της Αθήνας. «Οχι µόνο επιτρέπω στον γιο µου, µαθητή της Α΄ Γυµνασίου, να έχει ελεύθερο χρόνο και εξωσχολικές δραστηριότητες, τον ενθαρρύνω κιόλας. Ειδικά τα Σαββατοκύριακα. Πρέπει να εκτονώνεται. Αλλιώς πού θα εκτονώνεται; Σ’ εµένα...», λέει χαριτολογώντας. Οπως συµπληρώνει, «τα παιδιά πρέπει να έχουν χρόνο και για παιχνίδι. Γι’ αυτό θα πρέπει τα σχολεία να µένουν ανοιχτά και τα Σαββατοκύριακα ώστε να προσφέρονται δραστηριότητες στα παιδιά».
TA NEA

Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

ΠΡΟΩΘΟΥΜΕΝΕΣ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙΣ – ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΙΣ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ


Γράγει ο:Θόδωρος Σταυριανόπουλος
Διευθυντής Λυκείου Μελιγαλά

Περιφερειακός σύμβουλος

Διεξάγονται συζητήσεις με θέμα την κατάργηση-συγχώνευση σχολικών μονάδων. Η συγκεκριμένη διαδικασία δεν πρέπει να γίνει με την απουσία των τοπικών κοινωνιών. Θα είναι λάθος του Υπουργείου Παιδείας, να αποφασίσει για τις τοπικές κοινωνίες, χωρίς να ερωτηθούν οι Aιρετοί εκπρόσωποί τους, χωρίς να ερωτηθούν οι Eκπαιδευτικοί, χωρίς να ερωτηθούν οι Σύλλογοι Γονέων. Σε κάθε διαδικασία κατάργησης-συγχώνευσης σχολικής μονάδας επιβάλλεται να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη της τοπικής κοινωνίας. Το υφιστάμενο νομικό καθεστώς προβλέπει τη συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας (Δημοτικές Επιτροπές Παιδείας, Νομαρχιακές Επιτροπές Παιδείας). Είναι γνωστό ότι με τη νέα διοικητική μεταρρύθμιση της χώρας που προβλέπει ο «Καλλικράτης», οι Νομαρχιακές Επιτροπές Παιδείας καταργήθηκαν από 01/01/2011.Οι αρμοδιότητες που είχαν οι Νομαρχιακές Επιτροπές Παιδείας είναι άγνωστο εάν θα περάσουν στην περιφερειακή αυτοδιοίκηση, αφού είναι γνωστό ότι εκκρεμούν προεδρικά διατάγματα και υπουργικές αποφάσεις, προκειμένου ο νέος νόμος για την αυτοδιοίκηση να καταστεί λειτουργικός. Η ασάφεια αυτή δίνει τη δυνατότητα στους Περιφερειακούς Διευθυντές και στους Διευθυντές Εκπαίδευσης να παρακάμψουν τις τοπικές κοινωνίες και να αποφασίσουν με κριτήρια που δεν είναι βέβαιο ότι προάγουν τις κοινωνίες.Αν θέλουμε να μιλάμε για αποκεντρωμένη διοίκηση τότε θα έπρεπε το Υπουργείο Παιδείας να έχει εκχωρήσει το δικαίωμα των καταργήσεων και συγχωνεύσεων των σχολικών μονάδων στις Περιφέρειες και στους Δήμους. Αυτοί έχουν καλύτερη χωροταξική άποψη και αυτοί γνωρίζουν καλύτερα που χρειάζονται διορθώσεις.Ιδρύσεις, συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων γίνονται συνεχώς, ανάλογα με την μεταβολή του μαθητικού δυναμικού σε μια περιοχή. Δείτε τι έχει γίνει τις τελευταίες δεκαετίες με τα Δημοτικά σχολεία.Όταν άνοιξε το θέμα των συγχωνεύσεων, πιθανότατα, το Υπουργείο Παιδείας είχε ως προτεραιότητα τη μείωση της δαπάνης λειτουργίας των σχολείων. Υπήρξαν σχεδιασμοί από Περιφερειακούς Διευθυντές για εκτεταμένες συγχωνεύσεις, ακόμη και σε περιπτώσεις που δεν εξυπηρετούνται ορατοί παιδαγωγικοί στόχοι.Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι τα τελευταία χρόνια πολλοί, με αδιαφανείς διαδικασίες και αναθέσεις, κερδοσκόπησαν με την μεταφορά των μαθητών πολλές φορές σε βάρος και της ασφάλειας των παιδιών. Με την κατάργηση σχολικών μονάδων και τη συνακόλουθη μαζική μεταφορά μαθητών όχι μόνο δε θα εξοικονομηθούν πόροι, αλλά αντίθετα υπάρχει κίνδυνος το δημόσιο να επιβαρυνθεί περαιτέρω και κάποιοι επιτήδειοι να θησαυρίσουν εκ νέου.Αντικειμενικά υπάρχουν περιπτώσεις, που πρέπει να συγχωνευθούν σχολεία μόνο για να υπάρξουν καλύτερα παιδαγωγικά αποτελέσματα για τους μαθητές.
Το Υπουργείο Παιδείας θέτει τώρα, με το κείμενο διαβούλευσης, κριτήρια συγχωνεύσεων (χιλιομετρική απόσταση ή χρόνος μετακίνησης μαθητών, Λυκειακές τάξεις, συστεγαζόμενα σχολεία κ.ά). Καμία συγχώνευση ή κατάργηση δεν πρέπει να γίνει, αν δεν εξυπηρετεί αποκλειστικά παιδαγωγικούς στόχους.Σε περιπτώσεις που υπάρξουν συγχωνεύσεις, αυτές θα πρέπει: α) να είναι πραγματικά τα παιδαγωγικά αποτελέσματα που αναμένονται για τους μαθητές με βελτίωση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης, μέσα από την πολύπλευρη στήριξη των εκπαιδευτικών προκειμένου να ασκήσουν το εκπαιδευτικό τους έργο, β) ενίσχυση των μαθητών με προγράμματα αντισταθμιστικής εκπ/σης, γ) να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη της τοπικής κοινωνίας, μετά από συζήτηση στα όργανα λαϊκής συμμετοχής που προβλέπει ο ν. 1566 δ) να έχουν ληφθεί υπόψη προβλήματα που αφορούν την ασφαλή μετακίνηση των μαθητών στους επαρχιακούς δρόμους, καθώς και την ταλαιπωρία των μαθητών που, αναπόφευκτα, θα επηρεάσει τη σχολική τους επίδοση, ε) ο αριθμός των μαθητών να μην ξεπερνά τους 20 μαθητές ανά τμήμα.Καμία συγχώνευση ή κατάργηση δεν πρέπει να γίνει, αν δεν δοθούν ανταλάγματα στην τοπική κοινωνία.Σε περιπτώσεις που υπάρξουν συγχωνεύσεις ο Δήμος να διεκδικήσει α) να αποχτήσει όλους τους τύπους Λυκείων και β) κάθε σχολείο να διαθέτει όλες τις υποδομές και προδιαγραφές που έχουν όλα τα σύγχρονα ευρωπαϊκά σχολεία . Κλείνοντας θα έλεγα ότι Γυμνάσιο με Λύκειο σε συσκευασία ενός παιδαγωγικά δεν είναι και το καλύτερο διότι η συστέγαση διαφορετικών ηλικιών έχει παρενέργειες στα παιδιά. Τα μικρότερα παρασύρονται και αντιγράφουν συνήθειες από τα μεγαλύτερα και συνήθως αντιγράφουν τις κακές συνήθειες. π.χ. κάπνισμα, κ.λ.π.Οι τοπικές κοινωνίες θα πρέπει απαλλαγμένες από τοπικισμούς να δουν το αύριο των παιδιών τους με παιδαγωγικούς όρους και όχι να ταμπουρωθούν πίσω από τη μεταφορά ή μη των μαθητών. Οι μαθητές απ’ τη Βαλύρα, το χωριό μου, μια ζωή μεταφέρονται και πάντα υπήρχαν καλοί μαθητές. Πρέπει κάποιοι να «ξεβολευτούν» από την ισχύουσα κατάσταση και να ευθυγραμμισθούν με τα καινούργια δεδομένα διεκδικώντας αντισταθμιστικά οφέλη για τα νέα σχολεία που θα προκύψουν.

Φωτογραφίες από το ελληνικό σχολείο παλιότερων χρόνων

Posted by:Θεόδωρος Σταυριανόπουλος
Εκπαιδευτικός














ΠΗΓΗ:Τρελλογιάννης