www.ithominews.blogspot.com

Δευτέρα 25 Απριλίου 2016

Ράμφος: «Πεθαίνουμε για παραμύθια, γιατί η έλλειψη αυτοπεποίθησης μάς κάνει να καταφεύγουμε σε φαντασιώσεις»

O Στέλιος Ράμφος ερμηνεύει την κρίση της ελληνικής ταυτότητας και υποστηρίζει ότι ο νεοελληνικός ψυχισμός παραμένει ελλειματικός ως συνέπεια της ματαίωσης της βυζαντινής Αναγέννησης και εντοπίζει τη λύση σε μια κοινωνία με στέρεους πολιτικούς θεσμούς.
ramfos
Τελικά όλα τα προβλήματα που μας κατατρέχουν σήμερα ξεκινούν από τόσο παλιά, από το Βυζάντιο;
Πάντα λέω μονότονα και πληκτικά ότι είναι μια ιστορία που ξεκινά από πολύ παλιά, από τον 11o - 12ο αιώνα, όταν στην Ευρώπη άρχιζε να διαμορφώνεται ένα καινούργιο κλίμα το οποίο έδειχνε προς κάποια Αναγέννηση και κάποια αλλαγή και άρχισε να διαπλάθεται η ατομική οντότητα των ανθρώπων. Tο ίδιο σκίρτημα και ενδιαφέρον είχε αρχίσει και στη βυζαντινή Ανατολή, με τη διαφορά ότι εδώ δεν μπόρεσε να ολοκληρωθεί, ενώ στη Δύση πήρε το δρόμο του και πήγε στην Αναγέννηση, στους νεότερους χρόνους και τα λοιπά.
Εμείς δηλαδή δεν καταφέραμε να έχουμε Αναγέννηση και δεν καταφέραμε επίσης να έχουμε τον φορέα εκείνο χωρίς τον οποίο δεν μπορεί να υπάρξει αναγέννηση, δηλαδή μια συνειδητή ατομική προσωπικότητα του ωριμότερου πια ψυχικά ανθρώπου. Αυτό είναι το γενικό σχήμα μέσα στο οποίο διαβάζω εγώ μια καθυστέρηση που δεν ισχύει μόνο για την Ελλάδα, αλλά που ισχύει ως πρόβλημα και για άλλες χώρες ορθόδοξης πνευματικότητας, όπως η Ρωσία και οι υπόλοιποι Βαλκάνιοι, Σέρβοι, Βούλγαροι, Ρουμάνοι για παράδειγμα, αλλά και οι χώρες της Εγγύς Ανατολής, λαοί οι οποίοι δεν μπόρεσαν ποτέ να δουν ή να φτάσουν σε μια ώριμη ατομικότητα, αλλά έμειναν καθηλωμένοι σε ομαδικά σχήματα και απολυταρχικά πολιτεύματα, γιατί νομίζω ότι τα πράγματα πάνε μαζί. Για αυτό και εμείς είχαμε προβλήματα με τις δημοκρατίες μας, ήταν μεν τύποις δημοκρατίες αλλά κάθε τόσο είχαμε θέματα, εναλλαγές με δικτατορίες, ανωμαλίες και με κακή διαχείριση δημοκρατιών όταν αυτές είχαν μακροζωία, όπως τώρα - καλή ώρα.
«Εμείς δεν καταφέραμε να έχουμε Αναγέννηση και δεν καταφέραμε επ

Τετάρτη 20 Απριλίου 2016

Παλιές φωτογραφίες της Πάτρας. Μαθητικό Συνέδριο στην Αγορά Αργύρη 13-4-2016

Πέρασαν ήδη δέκα μέρες από την παρουσίαση του video με τις παλιές φωτογραφίες της Πάτρας στο Μαθητικό Συνέδριο στην Αγορά Αργύρη.Τα μηνύματα που λάβαμε η Θεώνη Καπλανίδου κι εγώ ήταν πάρα πολλά για να μπορέσουμε να τα αγνοήσουμε. Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να παρουσιαστεί και στους φίλους που είχαν την ευγενή καλοσύνη να επιτρέψουν να χρησιμοποιήσουμε φωτογραφίες τους για αυτόν τον σκοπό. Δεν ήταν εύκολη η εργασία και τελείωσε μετά από πολύ κόπο.Έβαλα ετικέτες σε όσους είχαν προσφέρει φωτογραφίες ,ελπίζοντας έτσι να το δουν όσα περισσότερα μέλη γίνεται.

Πέμπτη 14 Απριλίου 2016

Σύντομη ιστορική ανασκόπηση των Φυσικών επιστημών

Οι αρχαίοι πολιτισμοί της Μεσογείου (Αίγυπτος), της Μεσοποταμίας (Βαβυλώνιοι) και της Κίνας ανέπτυξαν τεχνογνωσία, συνέλεξαν αστρονομικές παρατηρήσεις και καλλιέργησαν τα μαθηματικά (κυρίως τη γεωμετρία) κινούμενοι από πρακτικές ανάγκες για τις κατασκευές τους, για τη μέτρηση του χρόνου και, βεβαίως, για τους πολεμικούς εξοπλισμούς τους. Ένας μεγάλος σταθμός σ΄ αυτή την πρώτη μακρόχρονη περίοδο (περίπου 4000 π.Χ. έως 600 π.Χ.) ήταν η επινόηση του αλφαβήτου (γύρω στο 1500 π.Χ.).

Δευτέρα 11 Απριλίου 2016

Πριν γίνεις δάσκαλος, πρέπει να ξέρεις…




Της Έλενας Λαζαρίδου*
Τα κυριότερα χαρακτηριστικά του επαγγέλματός μας τα ξέρεις: Εύκολο ωράριο, εργασία με πιτσιρίκια, πολλές μέρες διακοπές, τεράστια άδεια το καλοκαίρι. Ο μισθός όχι μεγάλος, αλλά καλύπτει τις βασικές σου ανάγκες. Κάπου εδώ όμως γίνεται η παρεξήγηση. Δεν πρόκειται για δημοσιοϋπαλληλίκι.

Σάββατο 9 Απριλίου 2016

Το παραπάνω υλικό, το οποίο συνθέτει την «Ιστορική Συλλογή» του Ι.Ε.Π., απευθύνεται:

 Απευθύνεται:

  • Στα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας, δηλαδή στους 130.000 περίπου εκπαιδευτικούς Α/θμιας και Β/θμιας εκπαίδευσης, τους εκπαιδευτικούς ερευνητές και τους Έλληνες μαθητές. Σημειώνεται ότι η πρόσβαση σε παλαιά σχολικά εγχειρίδια, μπορεί να αποδειχτεί ουσιαστικό εργαλείο του εκπαιδευτικού, ειδικά στο πλαίσιο της διδασκαλίας μαθημάτων όπως η ιστορία ή τα ελληνικά. Πράγματι, η εξέλιξη της ελληνικής κοινωνίας και της γνώσης γενικότερα σκιαγραφείται μέσα από τα κείμενα, τις εικόνες, το πρόγραμμα διδασκαλίας, τις αξίες και τις γνώσεις που περιέχονταν στα σχολικά βιβλία κάθε ιστορικής περιόδου. Με τον τρόπο αυτό, οι διαφορετικές οπτικές γωνίες που προσφέρουν τα παλιά σχολικά εγχειρίδια στους μαθητές δίνουν γόνιμο έδαφος για την ανάπτυξη κριτικής ερμηνείας και σκέψης.

Παρασκευή 8 Απριλίου 2016

Η επιχειρούμενη "αχρήστευση" λέξεων και εκφράσεων.Συναντούμε αυτές τις λέξεις σε ένα αποχαιρετιστήριο πάρτυ".


ΤΟΥ ΠΑΝΑΙΩΤΗ ΚΕΦΑΛΑ


Γιάννη μου καλησπέρα,

Σε συνέχεια της χθεσινής μας συνάντησης και της σχετικής συνομιλίας για το ανωτέρω
ζήτημα, ανακεφαλαιώνω την περίπτωση:
Το εκδιδόμενο στο Λονδίνο περιοδικό THE ECONOMIST δημοσιεύει στο τέλος κάθε
χρονιάς μια ειδική επιθεώρηση για το επερχόμενο έτος με σειρά άρθρων σχετικών
με διάφορα ζητήματα, που θα προκύψουν στο άμεσο μέλλον.
Στην πρόσφατη έκδοση, με τον τίτλο The World in 2016, δημοσιεύεται - στη σελίδα 
142 της εν λόγω επιθεώρησης (σε ειδική ενότητα υπό τον χαρακτηρισμό "Οbituary"/ 
/  "Νεκρολογία" )- ένα άρθρο της συντάκτριας Ann Wroe με τον τίτλο "Elegy for lost
verrbiage" / "Θρηνωδία για τη χαμένη περιττολογία / μωρολογία".