www.ithominews.blogspot.com

Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Η Ελληνική Εκπαίδευση από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα

Του Γιάννη Δ.Λύρα
Ομηρική περίοδος 1100-800 π.Χ.
Κατά την αγωγή και εκπαίδευση της αριστοκρατίας η οποία ανατίθετο σε επίλεκτους πολίτες ή ειδικούς παιδαγωγούς μέσον εκπαίδευσης ήταν, εκτός των άλλων, και η παροχή γνώσεων, μετεωρολογίας, ιατρικής, φαρμακολογίας, γεωγραφίας, ζωολογίας, φυτολογίας.

Προκλασική - Κλασική περίοδος 7ος -320 π.χ.
Στην πρώτη (διδασκαλείο) στην δεύτερη (παλαίστρες – γυμνάσια ) και τρίτη (εφηβεία) βαθμίδα της εκπαίδευσης διδάσκονταν τα μαθήματα αριθμητική και γεωμετρία. Αργότερα με την ίδρυση αποικιών η οργάνωση της ανώτερης – ανώτατης εκπαίδευσης απαιτείται αναγκαία η οργάνωση σχολείων μέσης βαθμίδας με πλούσιο πρόγραμμα μαθημάτων.Ο Πλάτων επιθυμούσε και συνιστούσε στους νέους σπουδάζουν τους μαθηματικούς κλάδους πριν φοιτήσουν στην σχολή του.Ο Ισοκράτης θεωρούσε απαραίτητη τη σπουδή της γεωμετρίας, αστρονομίας και διαλεκτικής σ’ ένα σχολείο, μετά το διδασκαλείο, ως μια προπαρασκευή για την παρακολούθηση μαθητών στην ανώτατη εκπαίδευση. Ο Αριστοτέλης συνιστούσε την εγκύκλιο παιδείας... Συνέχεια...

Τετάρτη 1 Δεκεμβρίου 2010

Εκστρατεία για την διδασκαλία αρχαίων ελληνικών και λατινικών στα βρετανικά σχολεία

Εκστρατεία για την επιστροφή των αρχαίων ελληνικών
και των λατινικών στα βρετανικά σχολεία, ξεκίνησαν συγγραφείς, ηθοποιοί και ιστορικοί στη Βρετανία.
Επικεφαλής της εκστρατείας είναι η ιστορικός, συγγραφέας και παρουσιάστρια ιστορικών εκπομπών, Μπέτανι Χιουγκς.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Sunday Times, την ένθερμη υποστήριξή τους στο εγχείρημα έχουν εκφράσει, μεταξύ άλλων, ο δήμαρχος του Λονδίνου Μπόρις Τζόνσον, ο θεατρικός συγγραφέας Τομ Στόπαρντ, ο συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων, Κόλιν Ντέξτερ και η ηθοποιός Τζοάνα Λάμλεϊ.
«Όλοι τους δηλώνουν ευεργετημένοι από την εκμάθηση κλασικών γλωσσών στο σχολείο» αναφέρεται στο δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας.
«Με έκαναν αυτό που είμαι» δηλώνει ο Μπόρις Τζόνσον. «Ένα από τα καλύτερα πράγματα που μου συνέβησαν είναι ότι υποχρεώθηκα να κάνω λατινικά από 11 χρόνων και αρχαία λατινικά από 12» λέει ο Κόλιν Ντέξτερ. Ο ίδιος δίδαξε αρχαία ελληνικά και λατινικά πριν γίνει επιτυχημένος συγγραφέας.
Η Μπέτανι Χιουγκς, η οποία έχει παρουσιάσει στη βρετανική τηλεόραση ντοκιμαντέρ για την αρχαία Σπάρτη, τον βασιλιά Μίνωα και την Ωραία Ελένη, επισημαίνει ότι υπάρχει αυξημένο ενδιαφέρον για τις γλώσσες αυτές .
«Η ταινία 300 για τη μάχη των Θερμοπυλών έκανε εισπράξεις 72 εκατ. δολαρίων το πρώτο Σαββατοκύριακο της προβολής της. Η σειρά λατινικών βιβλίων Minimus με ήρωα έναν ποντικό, έχει πουλήσει 115.000 αντίτυπα. Κάθε βδομάδα λαμβάνω περισσότερα από 150 μηνύματα στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο από ανθρώπους που μου γράφουν: "Αγαπούσα πάντοτε τις κλασικές γλώσσες. Που μπορώ να απευθυνθώ για να κάνω μαθήματα;". Ξέρουμε ότι υπάρχει πολλή όρεξη» εξηγεί.
Η Βρετανίδα παρουσιάστρια και ιστορικός δημιούργησε μια ειδική ιστοσελίδα στη διεύθυνση http://www.classicsforall.com/ .
Τα σχολεία που θέλουν να συνεργαστούν με καθηγητές αρχαίων ελληνικών ή λατινικών μπορούν να αναζητήσουν εκεί το προσωπικό αλλά και κατάλληλα βιβλία.
Χορηγοί - λάτρεις των κλασικών σπουδών, έχουν ήδη ενισχύσει την εκστρατεία με 250.000 στερλίνες, ενώ στόχος είναι να συγκεντρώνεται το ποσό αυτό κάθε χρόνο.
Οι υπεύθυνοι της εκστρατείας φιλοδοξούν να εισάγουν τα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά στην διδακτέα ύλη 100 δημόσιων σχολείων έως το 2020.
Αυτήν την εβδομάδα, σκοπεύουν να συναντηθούν με τον υπουργό Παιδείας Νικ Γκιμπ προκειμένου να τον πείσουν να συμπεριλάβει τη διδασκαλία των δυο γλωσσών στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα της χώρας.
Σήμερα στη Βρετανία, μόνο στο 16% των δημόσιων σχολείων διδάσκεται μια από τις δυο γλώσσες.
Στα λεγόμενα «ανεξάρτητα» σχολεία, το ποσοστό αυτό ανεβαίνει στο 70%.
Κάθε χρόνο συνταξιοδοτούνται 60 καθηγητές κλασικών γλωσσών, αλλά το υπουργείο Παιδείας προσλαμβάνει μόλις 27, δημιουργείται ένα κενό που είναι δύσκολο να καλυφθεί. Παράλληλα, οι γονείς που ζητούν να διδαχθούν τα παιδιά τους αρχαία ελληνικά ή λατινικά αυξάνονται διαρκώς.
Σύμφωνα με έρευνα που επικαλείται η Μπέτανι Χιουγκς, οι μαθητές που έχουν διδαχθεί κλασικές γλώσσες απορροφώνται πιο εύκολα στην ενήλικη ζωή τους, από την αγορά εργασίας.
Αμερικανική μελέτη έχει δείξει ότι οι μαθητές που διδάσκονται λατινικά παρουσιάζουν καλύτερες επιδόσεις στα αγγλικά, τα μαθηματικά, ενώ μαθαίνουν πιο εύκολα άλλες ξένες γλώσσες.
«Είναι τραγωδία, με την ελληνική έννοια του όρου, να στερούμε από τα παιδιά αυτή την ευκαιρία» αναφέρει στους Sunday Times η Χιουγκς.

Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

Οι νέοι θέλουν αλήθεια ...


Γράφει η Ιωάννα Καραγιάννη


Απολύτως ενημερωμένοι για τα τεκταινόμενα στην χώρα εμφανίζονται οι νέοι μεταξύ 17 και 18 χρόνων. Δηλώνουν επιφυλακτικοί για τις πραγματικές προθέσεις της Τρόικας, τονίζοντας πως μάλλον οι κινήσεις της κρύβει σκοπιμότητες.
Φοβούνται για το μέλλον τους, καθώς βλέπουν την ανεργία να κατακλύζει την χώρα, καθώς και ορατή μια ενδεχόμενη πτώχευση. Για τους πολιτικούς πιστεύουν πως σπάνια πράττουν αυτό που θέλουν, καθώς κατευθύνονται από άλλες δυνάμεις. Οι νέοι ξέρουν, κατανοούν, παρακολουθούν, παρατηρούν και βαθμολογούν...και η βαθμολογία τους πονάει, γιατί συνήθως δεν φοβούνται να πουν την αλήθεια. Παιδιά της τρίτης λυκείου, σκυμμένα πάνω από τα βιβλία τους, με τις ανάγκες να τους πιέζουν, μαθήματα, φροντιστήρια για τα ελληνικά, μετά για τις ξένες γλώσσες, εάν υπάρχει λίγος ελεύθερος χρόνος θα ασχοληθούν με το μπάσκετ, τον στίβο, τον χορό. Το βράδυ έχουν μελέτη, ιντερνετ, τηλεόραση. Ακούν τα πάντα, βλέπουν και κρίνουν. Η γνώμη τους για τα τεκταινόμενα στην χώρα δεν είναι και η καλύτερη. Αντιλαμβάνονται πως κάτι τρέχει, και βλέπουν καχύποπτα « τους τρεις»(για την Τρόικα, ο λόγος). Το ξέρουν πως τα ελληνικά λουριά τα έχουν ήδη σφίξει και θα τα σφίξουν και άλλο....

http://prassia-eyrytanias.blogspot.com/

Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010

Για ποια μεταρρύθμιση μιλάμε;


Του Κυριακου Mητσοτακη

Παρόλο που η πολιτική ατζέντα μονοπωλείται από τη συζήτηση για το Μνημόνιο και τις εκλογές, ένας άλλος διάλογος, που μάλλον έχει περάσει στα ψιλά, βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη, αυτός για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Αν δεν με απατά η μνήμη μου είναι ο τρίτος που διεξάγεται μέσα σε 4,5 χρόνια και μένει να δούμε τι αποτέλεσμα θα έχει. Πάντως δεν είμαι και πολύ αισιόδοξος ότι θα οδηγήσει κάπου, ειδικά αν μετρήσω τις μέρες που τα σχολεία λειτουργούν κανονικά στη χώρα μας. Στο διάστημα των 20 ημερών από τις 27 Οκτωβρίου έως τις 15 Νοεμβρίου, τα σχολεία θα λειτουργήσουν κανονικά μόλις τις 7 από τις 13 εργάσιμες μέρες.

Οι λόγοι που τα σχολεία θα είναι ανοιχτά τις μισές μέρες από αυτές που θα έπρεπε κανονικά να λειτουργούν, είναι η εθνική επέτειος, οι περιφερειακές εκλογές που στερούν 4 μέρες μαθημάτων και η χθεσινή ιδιότυπη «αργία» των καθηγητών εξαιτίας της διεξαγωγής των συνδικαλιστικών εκλογών τους. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί θα πρέπει να γιορτάζεται η εθνική επέτειος δύο μέρες στα σχολεία και να μη γίνονται οι σχετικές εκδηλώσεις σε μία. Ποτέ επίσης δεν θα καταλάβω γιατί πρέπει όταν έχουμε τοπικές εκλογές στη χώρα μας να παραλύει η εκπαίδευση για 4 μέρες όταν ολόκληρη Αμερική διεξήγαγε πρόσφατα εκλογές σε μία μόλις μέρα.

Αυτό που επίσης αδυνατώ εντελώς να κατανοήσω είναι γιατί θα πρέπει οι συνδικαλιστικές δραστηριότητες γενικότερα στον δημόσιο τομέα να συνεχίζουν εδώ και χρόνια να πραγματοποιούνται εργάσιμες ημέρες.

Στη χώρα του παραλόγου όλα αυτά μπορεί να φαίνονται λογικά σε ορισμένους. Για ποια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση όμως μπορούμε να μιλάμε όταν εμείς οι ίδιοι με τις πρακτικές μας οδηγούμε τους μαθητές εκτός σχολείου;

Οταν η «κοπάνα» νομιμοποιείται χωρίς δεύτερη σκέψη από το ίδιο το πολιτικό σύστημα, το κράτος και τους λειτουργούς του, πώς περιμένουμε από τα νέα παιδιά να αντιμετωπίσουν το σχολείο τους και γενικότερα την εκπαιδευτική διαδικασία;

Οποιο διάλογο και να κάνουμε, όποιες ιδέες κι αν πέσουν στο τραπέζι για την αλλαγή του εκπαιδευτικού μας συστήματος, όσο κι αν προσπαθήσουμε πολιτικά να τις περάσουμε θα κάνουμε μια τρύπα στο νερό αν δεν λύσουμε θεμελιώδη και εν πολλοίς αυτονόητα ζητήματα. Αν δεν απαλλαγούμε πρώτα απ’ όλα εμείς οι ίδιοι από παλαιολιθικές νοοτροπίες και δεν ξεβολευτούμε λίγο, ανοίγοντας τον δρόμο για τις επόμενες γενιές. Χωρίς αυτά, όποια εκπαιδευτική μεταρρύθμιση είναι καταδικασμένη να αποτύχει.

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΒΑΛΥΡΑΣ

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

Του καθηγητή βιολογίας & ιστοριοδίφη-ερευνητή, Γιάννη Δ. Λύρα

ΔΗΜΟΤΙΚΑ (ΑΡΡΕΝΩΝ-ΘΗΛΕΩΝ)- ΕΛΛΗΝΙΚΟ (ΗΜΙΓΥΜΝΑΣΙΟ-ΣΧΟΛΑΡΧΕΙΟ)

Δημοτικά σχολεία Αρρένων και θηλέων Βαλύρας

1. Δημοτικό σχολείο
- Συνεστήθη με απόφαση του Δήμου Οιχαλίας το 1862 και με δαπάνες του δήμου λειτουργούσε και γ δημοτικό σχολείο που είχε έδρα τη Βαλύρα 444/18-3-1862 σελ. 1957
- Το 1890 διορίστηκε δάσκαλος ο Δ.Ν. Καρακίτσος 306/23-11-1890.
- Το 1891 ανασυστήθηκε το δημοτικό σχολείο 95Β/7-10-1891.
- Το 1894 τοποθετήθηκε δάσκαλος ο Γ.Α. Παπαδόπουλος 1951/31-8-1894.
- Οδηγός Ελλάδος Ν. Ιγγλέση 1911.
Κοινότητας Τζεφερεμίου (Βαλύρα)
Δημοτικό σχολείο Αρρένων
Δημοτικό σχολείο Θηλέων
- Το 1897 είχε υποβιβαστεί σε γραμματοσχολείο και γραμματιστής ήταν ο Γ. Παναγόπουλος 50Γ/1-3-1897.

ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΒΑΛΥΡΑΣ ΑΡΡΕΝΩΝ ΘΗΛΕΩΝ (από το αρχείο της κοινότητας Βαλύρας)
ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ
ΠΡΑΞΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΠΡΑΞΗΣ
139 3-1-1916 188-9
122 3-6-1918 232
145 22-12-1918 260-6

ΤΟΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ
26 7-11-1919
27 30-1-1920
32 23-2-1920
34 8-6-1920

ΤΟΜΟΣ ΤΡΙΤΟΣ
91 15-3-1922

ΒΙΒΛΙΟ ΠΡΑΞΕΩΝ
1925-1931
ΠΡΑΞΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΠΡΑΞΗΣ

81 20-10-1931 194

1931-1937
ΠΡΑΞΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΠΡΑΞΗΣ
145 26-1-1933 63
146 ............. 64
147.................... 65
54 10-11-35 123
55 30-11-35 124
59 22-12-1935 127
87 21-11-36 143
88-89 29-11-36 144

Α. Δημοτικό Αρρένων Βαλύρας

Έτος Μαθητές

1899-1900 158
1901 154
1902 133
1903 137
1904 131
1905 149
1906 156
1907 142
1908 137
1909 145
1910 131
1911 156
1912 156
1913 127
1914 149
1936 249
1958 214

Β.Δημοτικό Θηλέων Βαλύρας
Έτος Μαθητές

1916-7 72
1918 66
1919 70
1920 72
1921 104
1922 45
*Από το αρχείο του δημοτικού σχολείου Βαλύρας

Γ.Ελληνικό σχολείο (1922-1938) Βαλύρας*

ΒΙΒΛΙΟ ΠΡΑΞΕΩΝ(από το αρχείο της κοινότητας Βαλύρας)
1925-1931
ΠΡΑΞΕΙΣ
3,4,5,8,12,13,86,89,101,17,19,66,80,81,82.
1931-1937
145,146,147,12,54,55,59,87,88,89

Έτος Μαθητές
1922-23 126
1924 207
1925 162
1926 150
1927 139
1928 127
1929 105
1930 41
1931 29
1932 32
1933 40
1934 42
1935 55
1936 47
1937 36+19
Μαθητές Ελληνικού σχολείου από Βαλύρα

Έτος Ονοματεπώνυμο Αριθμός Καταλόγου

1922-23 Καλαμπόκης Δημήτριος Κων/νου Αρ.Κ. 18
1923-24 Μπόβης Στέφανος Ιωάννου Αρ.Κ. 43
24-25 Λιοντήρης Χαρίλαος Παναγιώτου Αρ.Κ. 57
Τσιλίκας Αθανάσιος Γεωρ. Αρ.Κ. 28
25-26 Ράμμος Σταύρος Κων/νου Αρ.Κ. 42
26-27 Τσιλίκας Ηλίας Αρ.Κ. 43
Θεοδωρακόπουλος Φλώρος Ηλίας Αρ.Κ. 111
Τσάμης Παντελής Δημ. Αρ.Κ. 107
27-28 Σταυριανόπουλος Βασίλειος Σταμ. Αρ.Κ. 116
Λιοντήρης Αθανάσιος Νικολ. Αρ.Κ. 103
29-30 Μακρής Ηλίας Δημητρίου Αρ.Κ. 28
32-33 Καρύδη Πολυγένη Παν. Αρ.Κ. 27
34-35 Μακρής Μαρίνος Αρ.Κ. 19
36-37 Ξυδόπουλος Ιωάννης Γεωρ. Αρ.Κ. 16
Κουτοπανάγος Παν. Αναστ. Αρ.Κ. 19
Φερφάνης Κων. Αρ.Κ. 13
*Από τα ΓΑΚ Καλαμάτας

Από περιγραφή των Αλέκου Σιάγκρη και Αθανασίου Καρύδη για το ελληνικό σχολείο το 1920 ήταν διετές και τριετές. Ο χώρος στέγασης ήταν στο σπίτι του Βασιλείου Καρύδη στο σταθμό. Συμμαθητές ο Αλέξης Σιάγκρης είχε το Θανάση Λιοντήρη, Χρίστο Βίγκο (σκοτώθηκε στην Αλβανία), Ντίνο Δημόπουλο και δασκάλους τον Βακαλόπουλο, Σταυρόπουλο (σχολάρχη) και Γρίβα. Η γερουσία (μεγάλοι σε ηλικία) κάθονταν στο τέλος. Είχαν ένα τροκάνι το χτυπούσανε και λέγανε ότι μια γίδα τρώει το κλιματερό. Έτσι έβγαιναν έξω και δεν επέστρεφαν στο μάθημα. Η γερουσία παρέσυρε και μας και μια μέρα είχαν φέρει ένα μικρό γουρούνι στην τάξη και την πλήρωσε ο Ντίνος Δημόπουλος.
Στους διαγωνισμούς κάναμε αντιγραφή και όταν κάναμε Γαλλικά με το Βακαλόπουλο γινόταν η πλάκα της ζωής μας. Το σχολείο λειτούργησε συνέχεια στου Τσώνη ενώ παλαιότερα στεγάζονταν στου Σταυριανόπουλου και το 1930 κτίστηκε το κτίριο που υπάρχει μέχρι σήμερα που λειτουργεί το δημοτικό και νηπιαγωγείο
Το εισιτήριο για Καλαμάτα με τραίνο το 1922-23 είχε 1,80 δραχμές.

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

Τι να ζητήσω από τον Θεό...


By:tro-ma-ktiko.blogspot

Έκθεση μαθητή δημοτικού με θέμα :
<< Τι να ζητήσω από τον Θεό >>

Θεέ μου, απόψε σου ζητάω κάτι που το θέλω πάρα πολύ.
Θέλω να με κάνεις τηλεόραση! Θέλω να πάρω τη θέση της τηλεόρασης που είναι στο σπίτι μου... Να έχω το δικό μου χώρο. Να έχω την οικογένειά μου γύρω από εμένα.Να με παίρνουν στα σοβαρά όταν μιλάω.Θέλω να είμαι το κέντρο της προσοχής και να με ακούνε οι άλλοι χωρίς διακοπές η ερωτήσεις.Θέλω να έχω την ίδια φροντίδα που έχει η τηλεόραση όταν δεν λειτουργεί.Όταν είμαι τηλεόραση, θα έχω την παρέα του πατέρα μου όταν έρχεται σπίτι από τη δουλειά, ακόμα κι αν είναι κουρασμένος και θέλω τη μαμά μου να με θέλει όταν είναι λυπημένη και στενοχωρημένη, αντί να με αγνοεί…Θέλω τα αδέλφια μου να μαλώνουν για το ποιος θα περνάει ώρες μαζί μου.Θέλω να νοιώθω ότι η οικογένειά μου αφήνει τα πάντα στην άκρη, πότε – πότε, μόνο για να περάσει λίγο χρόνο με μένα και το τελευταίο, κάνε με έτσι ώστε να τους κάνω όλους ευτυχισμένους και χαρούμενους.Θεέ μου, δε ζητάω πολλά. Θέλω μόνο να γίνω σαν μια τηλεόραση!» Η δασκάλα που την διάβασε (καθώς βαθμολογούσε) την έκανε να κλάψει.Ο σύζυγός της που μόλις είχε μπει στο σπίτι, τη ρώτησε: «τι συμβαίνει;»
Αυτή απάντησε: «Διάβασε αυτή την έκθεση, την έχει γράψει ένας μαθητής μου».Ο σύζυγος είπε: «Το καημένο το παιδί. Τι αδιάφοροι γονείς είναι αυτοί!» .Τότε αυτή τον κοίταξε και είπε: «Αυτή η έκθεση είναι του γιου μας!..»

Επιλογή κειμένου:Σταύρος Παπαγιαννέας

Δείτε και το ιστολόγιο των μικρών Δαναών >>> http://asdanaos.blogspot.com/2010/09/blog-post_24.html

Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Η ακαδημαϊκή ελίτ «ωσεί παρούσα» στα πνευματικά δρώμενα της χώρας

Του ΓΕΩΡΓΙΟΥ Ν. ΔΑΒΙΛΛΑ
Απόστρατου αξιωματικού
της Ελληνικής Αστυνομίας
και επικεφαλής της
μείζονος μειοψηφίας
του Δήμου Ιθώμης


Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ έλεγε: στον πατέρα μου χρωστάω το ζειν αλλά στον δάσκαλό μου τον Αριστοτέλη το ευ ζειν. Όταν ο λόγος ενός τέτοιου ανδρός, σημαντικοποιεί τη σημασία του δασκάλου στη ζωή μας με αυτό τον τρόπο, εμείς τι άλλο μπορούμε να πούμε; Είναι γεγονός αναμφισβήτητο πως η παρουσία φωτισμένων και σωστών δασκάλων, σε μια κοινωνία είναι βασική προϋπόθεση για να εξελιχθεί και να προοδεύσει. Δυστυχώς όμως στην πατρίδα μας σήμερα, αυτό δεν συμβαίνει. Η πνευματική μας κοινότητα και δη η Ακαδημαϊκή, είναι ωσεί παρούσα στα δρώμενα της ελληνικής κοινωνίας, μιας κοινωνίας που βρίσκεται σε σύγχυση, γεμάτη ανασφάλειες και αδιέξοδα, με εξώφθαλμα στοιχεία παρακμής. Αντί οι ακαδημαϊκοί μας να είναι μπροστάρηδες και καθοδηγητές στον αγώνα του λαού και δη των νέων, για την αλλαγή προς το βέλτιστον αυτής της κοινωνίας, απέναντι σε ένα χρεοκοπημένο συνολικά πολιτικό σύστημα, συντάσσεται μαζί του συνθηκολογεί και το ανέχεται. Αντί να βγει μπροστά και να υπερασπιστεί με σθένος και ορμή αλλά και επιχειρήματα που τόσα πολλά έχουμε τα εθνικά μας δίκαια, σωπαίνει και ακόμα χειρότερα τα παραχωρεί. Τα παραχωρεί με την κατάπτυστη θέση που πήρε τελευταία μια μεγάλη μερίδα της, για συμβιβασμό στο θέμα της Μακεδονίας με τους Σκοπιανούς. «Αιδώς» κύριοι, δεν καταλαβαίνετε ότι προδίδετε με αυτή σας την θέση την πατρίδα σας και τη διαχρονική ιστορία του ελληνισμού. Δεν αντιλαμβάνεστε πως έχετε υποχρέωση να πάρετε τα παιδιά μας υπό την προστατευτική σας καθοδήγηση και εκπαιδεύοντάς τα να τα βοηθήσετε να γίνουν χρηστοί πολίτες, ελεύθεροι άνθρωποι χρήσιμοι για την πατρίδα και τον κόσμο. Ξετρυπώστε επιτέλους από τα άνετα γραφεία σας, βγάλτε την τήβεννο και τα μπιχλιμπιδένια περιδέραια που φοράτε στο λαιμό σας για να ξεχωρίσετε από τους άλλους και κατεβείτε στο λαό για κοινό αγώνα αλλαγής. Σταματήστε να διαπλέκεσθε, όσοι διαπλέκεσθε με το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα και δώστε με το λόγο σας, τα έργα σας και τη συνολική στάση ζωής σας, ελπίδα, όραμα, πίστη και θάρρος στο λαό, να σταθεί όρθιος για να πολεμήσει την παρακμή και την μιζέρια που το έχουν βυθίσει οι διάφορες ηγεσίες του. Γίνετε επιτέλους το όχημα που θα σύρει και θα βγάλει τον λαό και τη χώρα έξω από το τέλμα, ανυψώνοντάς τον στις περιοχές της δημιουργίας και της προόδου, ώστε να καταστεί αντάξιος κληρονόμος του ιστορικού του παρελθόντος. Συνειδητοποιείστε επιτέλους την ιδιαίτερη ευθύνη που έχετε προς το λαό και συστρατευθείτε σαν επικεφαλής του, στον αγώνα για μια καινούργια κοινωνία. Την κοινωνία της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της αλήθειας, της δικαιοσύνης και τότε να είστε βέβαιοι πως η πατρίδα μας θα αναστηθεί, να ανακάμψει και θα μεγαλουργήσει, πράγμα άλλωστε που κατ’ επανάληψη έχει κάνει στο παρελθόν. Αυτό κύριοι είναι το αυτονόητο χρέος σας, εκπληρώστε το επιτέλους εδώ και τώρα, γιατί σε διαφορετική περίπτωση η ιστορία θα σας λιθοβολήσει με τους λίθους του αναθεματισμού, της αναξιότητας και της απόλυτης περιφρόνησης.

Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

Παραβατικότητα παιδιών=Εγκληματικότητα γονέων;;

"Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο ήταν πλούσιο σε ειδήσεις από το τοπικό αστυνομικό δελτίο. Η επίθεση και ληστεία στο συνυποψήφιο Παύλο Γεροντίδη συνέβη μία μέρα μετά την ολική κλοπή αυτοκινήτου μας έξω από την οικία μας στη Λαθέα. Μία από τις σημαντικότερες επιπτώσεις της κρίσης είναι η έξαρση της παραβατικότητας και της εγκληματικότητας. Σε μία πρώτη ανάγνωση, αυτό μπορεί να φαίνεται αναμενόμενο. Η κρίση μειώνει το εισόδημα και γεννά ανεργία, η ανεργία ανέργους και ανθρώπους που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, η φτώχεια και η πείνα οδηγούν στην ανάγκη εξοικονόμησης τροφής και αγαθών με όποιο μέσο ή τρόπο. Ωστόσο, αν αναλύσουμε στατιστικά την αιτιολογία των κλοπών- ληστειών, θα διαπιστώσουμε ότι ένα μικρό ποσοστό έχει σαν στόχο την εξασφάλιση των - προς το ζην - αγαθών. Αντίθετα, επιρρεπή σε (πταισματική )παραβατική συμπεριφορά είναι άτομα από όλα τα κοινωνικο – οικονομικά στρώματα, από την ηλικία ακόμα της εφηβείας. Οι περισσότεροι έχουμε στρέψει το βλέμμα στην οικονομική κρίση, υποτιμώντας τις δραματικές επιπτώσεις από την κρίση αξιών.
Τι μερίδιο ευθύνης έχει μία οικογένεια και τι μπορεί να κάνει για να αποτρέψει το ‘παραστράτημα’ του/της εφήβου ;
Για άλλη μία φορά, ο ρόλος της οικογένειας είναι καθοριστικός. Η εστίαση εδώ δίνεται στο πόσο ουσιαστική είναι η συναισθηματική σχέση με το γονέα, αλλά και πόσο ξεκάθαρα και δίκαια είναι τα όρια ( οι κανόνες) που εκείνος θέτει. Οι γονείς /κηδεμόνες είναι σημαντικό να έχουν κοινή στάση απέναντι στο παιδί, τουλάχιστον κατά την παρουσία του. Να αποφεύγουν να είναι αυστηροί - τιμωρητικοί, αλλά και να μην καταλήγουν παραχωρητικοί – ελαστικοί. Οι κανόνες πρέπει να είναι δίκαιοι, κατάλληλοι για την ηλικία του παιδιού και να εφαρμόζοντα με σταθερότητα και αμεσότητα. Οι γονείς είναι το παράδειγμα για τα παιδιά, όχι με βάση τα λόγια, αλλά με την πράξη τους και τη στάση τους απέναντι στη ζωή. Η αδιαφορία, το κυνήγι της ύλης και η καταξίωση μέσα από αυτή, η ασάφεια ανάμεσα στο ηθικό και το μη προκαλούν σύγχυση στα παιδιά.
Πώς μπορεί ο δήμος να γίνει αρωγός στο πλευρό της οικογένειας;
Η οικογένεια είναι ένας πολύπλοκος οργανισμός που λειτουργεί με τους δικούς του κανόνες. Συχνά, η παραβατικότητα των νέων είναι αποτέλεσμα πειραματισμού, μίμησης ή δυσλειτουργικών σχέσεων μέσα στην οικογένεια. Ο δήμος μπορεί να οργανώσει σχολές γονέων και ημερίδες σχετικά με το θέμα αυτό. Επίσης, μπορεί να δημιουργηθούν λέσχες φιλίας για εφήβους στις οποίες θα παρουσιάζεται οπτικοακουστικό υλικό και θα γίνονται ομάδες ευαισθητοποίησης, με στόχο τη δημιουργική απασχόληση των νέων και την πρόληψη της παραβατικής συμπεριφοράς.
Με εκτίμηση
Κεχρή Σωτηρία
Ψυχολόγος
http://prassia-eyrytanias.blogspot.com/

Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

Βάση 10: «Επικίνδυνο το ταξίδι του πολιτικού κόστους σε αφύλακτες διαβάσεις»



Γράφει ο:Θόδωρος Σταυριανόπουλος - Μαθηματικός

Υπεύθυνος Οργανωτικού & Τομέα Παιδείας στη Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ Μεσσηνίας
mail: stavr-th@otenet.gr



Μεγάλη κουβέντα γίνεται αυτές τις μέρες για το ποιοι και με τι βαθμούς μπήκαν στα Πανεπιστήμια. Τα προηγούμενα χρόνια, λόγω της βάσης του 10, συζητούσαμε για τις χιλιάδες θέσεις που έμεναν κενές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, σήμερα συζητάμε για το ότι πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση έχουν μαθητές που έγραψαν 20 και μαθητές που έγραψαν κάτω από τη μονάδα. Το μόνο που κάνουμε όλα αυτά τα χρόνια είναι να συζητάμε για στρεβλώσεις, όχι για λύσεις. Γιατί δεν υπάρχει άνθρωπος που να μπορεί να ισχυριστεί ότι η «βάση του 10» βελτίωσε την Παιδεία μας. Ή ότι δημιούργησε συνθήκες καλύτερης Παιδείας. Το μόνο που δημιούργησε ήταν χιλιάδες νέους πελάτες για τα φροντιστήρια, το εξωτερικό ή τα ιδιωτικά κολλέγια. Και η ειρωνεία είναι π.χ. ότι πολλοί μαθητές που τα προηγούμενα χρόνια έγραψαν κάτω από τη βάση, βγήκαν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού και τώρα επιστρέφουν στην Ελλάδα με αναγνωρισμένα πτυχία.
Ένας υποψήφιος που δεν έπιανε μέσο όρο «βάση 10» μέχρι πρότινος κρινότανε «αποτυχών». Οι γνώσεις του εθεωρούντο ανεπαρκείς και δεν του επιτρεπόταν να εισαχθεί σ’ ένα δημόσιο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Τα εκατοντάδες, κέντρα ελευθέρων σπουδών, ιδιωτικά ΙΕΚ και τα πανεπιστήμια του εξωτερικού δεν τον θεωρούν ανεπαρκή και τον δέχονται να σπουδάσει.
Πολλοί από αυτούς τους μαθητές που δεν κατάφερναν να πιάσουν «βάση10 » οδηγούνταν σε κάποιο ιδιωτικό κέντρο ελευθέρων σπουδών που θεωρείται ισότιμο με τα ΤΕΙ. Εκεί ξόδευαν μια περιουσία για την απόχτηση ενός πτυχίου και με αυτόν τον τρόπο έπαιρναν διαβατήριο για να ταξιδέψουν με διαφορετική πτήση -πιο ακριβή- στην αγορά εργασίας.
Από τη μια η πολιτεία έκλεινε την πόρτα της δημόσιας εκπαίδευσης σ’ αυτόν που δεν έπιανε «βάση 10» κρίνοντάς τον «αποτυχόντα» και από την άλλη η ιδιωτική εκπαίδευση του ανοίγει την πόρτα και αφού καταθέσει ένα αξιοσέβαστο ποσό τον ξαναβάζει στην αγορά εργασίας.
Με την κατάργηση της «βάσης 10» στα δημόσια πανεπιστημιακά ιδρύματα φέτος θα εισαχθούν περίπου 85.000 φοιτητές. Με αυτόν τον τρόπο η πολιτεία ανοίγει ορίζοντες και δίνει ευκαιρία μόρφωσης και σε μέτριους μαθητές αναλαμβάνοντας τη δαπάνη και το κόστος σπουδών κάνοντας κοινωνική πολιτική για αυτούς τους υποψήφιους που συγκέντρωσαν βαθμό πρόσβασης κάτω από το 10. Δεν κλείνει την πόρτα σ’ αυτά τα παιδιά που είτε δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να συμπληρώσουν τις γνώσεις τους κάνοντας φροντιστήρια είτε την ωριμότητα σπουδών. Η πολιτεία δίνει μια τελευταία ευκαιρία και σε μαθητές με πολύ χαμηλή βαθμολογία και πλέον είναι στην ευχέρεια την δική τους και των οικογενειών τους αν θα συνεχίσουν τις σπουδές τους εκεί που πέρασαν αναλαμβάνοντας την ευθύνη και τα έξοδα της μετεγκατάστασης. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις όπου οι χαμηλόβαθμοι φοιτητές έχουν επιλέξει τμήματα των ΑΤΕΙ κοντά στα σπίτια τους και δεν θα επιβαρυνθούν για μετεγκατάσταση.
Όμως θα πρέπει να μπει μια βάση για την εισαγωγή των υποψηφίων στα Πανεπιστήμια. Δεν μπορεί ακραίες περιπτώσεις βάσης υποψηφίων της τάξης του 1,5 ή του 0,9 να εξευτελίζουν την όποια ψυχοφθόρα προσπάθεια καταβάλουν οι υποψήφιοι για την εισαγωγή τους στα ΑΕΙ και ΑΤΕΙ.
Κάποιοι εκμεταλλευόμενοι αυτές τις περιπτώσεις, προσπάθησαν να απαξιώσουν το δημόσιο σχολείο, προσπάθησαν να μηδενίσουν το γνωστικό επίπεδο των μαθητών, προσπάθησαν να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι χιλιάδες φοιτητές εισάγονται στα ελληνικά δημόσια πανεπιστήμια με βαθμολογία 2 και 3.
Για να δώσω τη σωστή διάσταση στα «περί ασχέτων» που εισάγονται στα ΑΤΕΙ θα αναφέρω τα παρακάτω:
1). Έστω σε ένα τμήμα μιας σχολής ενός ΑΤΕΙ είναι προγραμματισμένο να εισαχθούν 200 φοιτητές. Η μηχανογράφηση θα σαρώσει τις προτιμήσεις όλων των υποψηφίων μέχρι να επιλέξει και τους 200.Μπορεί φθάνοντας στον τελευταίο να τον βρει με βαθμό πρόσβασης 4. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι πέρασαν στο αντίστοιχο τμήμα με 4.
2). Δεν μπορεί αυτός που εισάγεται στο πιο υψηλόβαθμο ΑΕΙ με αυτόν που εισάγεται στο πιο χαμηλόβαθμο ΑΤΕΙ να διαγωνίζονται στα ίδια θέματα. Αν θέλουμε να μιλήσουμε για ένα αντικειμενικό σύστημα που μπορεί να εφαρμοστεί «βάση 10» πρέπει να γίνονται διαφορετικές εξετάσεις με θέματα διαφορετικής βαρύτητας για ΑΕΙ και για ΑΤΕΙ. Αυτό το σύστημα έχει εφαρμοστεί στο παρελθόν.
Λύση για καλύτερη παιδεία δεν είναι ούτε το σημερινό σύστημα, ούτε η βάση του 10 στο σημερινό σύστημα. Λύση είναι να αναμορφωθεί πλήρως το σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Υ.Γ.
Μην υποτιμάμε το γνωστικό επίπεδο των μαθητών. Ο σημερινός μαθητής κατά μέσο όρο έχει καλύτερο γνωστικό επίπεδο από παλιά. Είναι πολυάσχολος και αυτό ίσως του κάνει κακό γιατί δεν καταφέρνει να ολοκληρώσει πολλά από αυτά που οι γονείς προσπαθούν να του επιβάλλουν να μάθει χωρίς την θελησή του. Εκείνο που έχει αξία είναι να δημιουργηθεί ένα σχολείο που θα αναδεικνύει τις δεξιότητες του μαθητή και που ο μαθητής θα έχει τη δυνατότητα να επιλέγει όσο το δυνατόν περισσότερα μαθήματα της επιλογής του. Γιατί μη γελιόμαστε αν τα θέματα των εξετάσεων γίνουν λίγο πιο εύκολα τότε ο μαθητής που έγραψε 6 θα γράψει 10. Τότε ως δια μαγείας όλοι θα μιλάμε για την βελτίωση του γνωστικού επιπέδου του δημόσιου σχολείου.

Πέμπτη 26 Αυγούστου 2010

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ & ΘΕΡΜΕΣ ΕΥΧΕΣ ΣΤΟΥΣ ΕΠΙΤΥΧΟΝΤΕΣ ΜΑΘΗΤΕΣ


Η Διεύθυνση της ηλεκτρονικής μας εφημερίδας συγχαίρει θερμά όλους όσοι/ες απο τους συμπατριώτες μαθητές/ιες πέτυχαν στις φετινές εξετάσεις στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της πατρίδας μας, καθώς και τους γονείς, δάσκαλους και, καθηγητές τους που στάθηκαν στο πλευρό τους:

Χαρά Σταυριανοπούλου (Θεόδωρος-Γεωργία) Πολιτικών/Μηχανικών Πάτρας.
***
Δημήτριος Μηλιώνης (Κων/νος-Βασιλική) Δημόσιας Διοίκησης Πάντειου Πανεπιστημίου).
***
Μαρία Καυκούλα (Θεόδωρος-Ελένη) Εκπαιδευτικών Ηλεκτρολογίας ΑΣΠΑΙΤΕ Αθήνας.
***
Παναγιώτης Μπουρίκας (Θεοδόσιος-Γεωργία) Σχολή Μηχανικών Εμπορικού
***
Αθανάσιος Λιοντήρης (Νικόλαος-Σταυρούλα) Τηλεπικοινωνιακών Συστημάτων &Δικτύων ΤΕΙ Μεσολογγίου/Ναύπακτος.
***
Λιονέλα Παπαγεωργίου (Κων/νος-Αλόνα) Σχολή Φιλολογίας Αθήνας
***
Ελένη Σταυρουλάκη (Μιχάλης-Νίκη το γένος Παπαγεωργίου) Σχολή Φυσικοθεραπείας Θεσ/νίκης

***
Τσιλίκα Ελένη (Ιωάννης-Γεωργία) Νοσηλευτική ΤΕΙ Πάτρας
***
Αργυροπούλου Γλυκερία ( Αναστασίου-Χρυσούλας) Αγροτικής Ανάπτυξης Θράκης
***
Αργυροπούλου Γλυκερία (Δημητρίου-Μαγδαλινής) Τεχνολογίας Γραφικών Τεχνών ΤΕΙ Αθήνας
***
Παπαγιάννης Χρήστος (Αντώνης - Δήμητρα) Φαρμακευτική Αθηνών
***

Υ.Γ:Τα ονόματα είναι εξ όσων έπεσαν στην αντίληψή μας.

Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010

Οι ξένοι αγαπούν τα Ελληνικά.Εμείς;

Αρχαία ελληνικά σε
βρετανικά δημοτικά
σχολεία

Της ΕΡΣΗΣ ΒΑΤΟΥ

Σε βρετανικά δημόσια δημοτικά σχολεία θα διδάσκονται από τον Σεπτέμβριο τα αρχαία ελληνικά. Η απόφαση ελήφθη ύστερα από πρωτοβουλία οργάνωσης για τη διδασκαλία των κλασικών και αφορά, σε πρώτη φάση, 13 σχολεία στην περιοχή Οξφορντσιρ.
Ο βρετανικός Τύπος με χαρά ανακοινώνει ότι οι μαθητές «θα διδάσκονται τη μητρική γλώσσα του Αρχιμήδη και του Ηρόδοτου».Η Λόρνα Ρόμπινσον, διευθύντρια του προγράμματος «Ιρις», που προώθησε αρμοδίως την ιδέα, είναι πεπεισμένη ότι η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών θα έχει σημαντικά ευεργετήματα για τους μαθητές. «Ο κόσμος μπορεί να τρομάζει στην ιδέα της εκμάθησης μιας γλώσσας που έχει διαφορετικό αλφάβητο και να αντιμετωπίζει το θέμα ως πρόβλημα. Ομως από την εμπειρία μας γνωρίζουμε ότι ενώ (η διδασκαλία) πράγματι προσθέτει μια επιπλέον διάσταση στη μάθηση, τελικά ο κόσμος προσαρμόζεται πολύ γρήγορα και αρχίζει να το ευχαριστιέται όταν εξοικειωθεί».Οι μαθητές, σε τρία δημόσια δημοτικά αρχικά και άλλα δέκα λίγο αργότερα, θα διδάσκονται την αλφάβητο, γραμματική και λεξιλόγιο της αρχαίας ελληνικής γλώσσας αλλά και στοιχεία πολιτισμού όπως η γέννηση και η εξέλιξη των Ολυμπιακών Αγώνων και οι κωμωδίες του Αριστοφάνη.Η διευθύντρια ενός δημοτικού σχολείου στο Οξφορντσιρ είπε χαρακτηριστικά στην Daily Telegraph ότι η προγενέστερη εισαγωγή των λατινικών πήγε καλά οπότε δέχτηκαν θετικά και τα αρχαία ελληνικά. «Τα παιδιά αντιλαμβάνονται καλύτερα τη γλώσσα, αναγνωρίζουν τη σχέση μεταξύ των γλωσσών και το διασκεδάζουν», είπε η Σου Γουίτζερι. Η Ρόμπινσον θεωρεί τα αρχαία ελληνικά «θαυμάσια γλώσσα, γεμάτη όμορφες λέξεις και συναρπαστικά νοήματα», ενώ ο συγγραφέας-δημοσιογράφος Χάρι Μάουντ γράφει στο blog του: «Είναι θαυμάσια είδηση ότι τα αρχαία ελληνικά θα διδάσκονται στο δημοτικό. Θα βελτιώσουν τις δεξιότητες των παιδιών στην αγγλική γραμματική και θα τα εισαγάγουν στον ελληνικό πολιτισμό - το λίκνο του δυτικού πολιτισμού».

Πηγή: Ελευθεροτυπία 31/07/2010

Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

2010 ευχές από τους απανταχού Βαλυραίους
στην δασκάλα μας, Ευτυχία!

Η τακτική αναγνώστριά μας Ionna Lyra που διαμένει μόνοιμα στο Steinbah της Φρανκφούρτης στην Γερμανία,με μήνυμα που μας απέστειλε μας υπενθυμίζει ότι η σεβαστή δασκάλα μας Ευτυχία Κυριακοπούλου,χθες 21/07/2010 έκλεισε τα 88 χρόνια!Στο μεταξύ,θα πρέπει να επισημάνουμε ότι η κυρία Ευτυχία υπηρέτησε στο δημοτικό σχολείο Βαλύρας από το 1954 έως και το 1968 και ήταν ο δεύτερος σταθμός στη Μεσσηνία μετά το Αριστομένη όπου είχε πρωτοδιοριστεί. Επίσης, από την ηλεκτρονική μας εφημερίδα και από τους απανταχού Βαλυραίους μαθητές/ιες τις στέλνουμε 2010 ευχές.Tην θυμόμαστε πάντα!!!

Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010

«Παραπαιδεία» μια αγιάτρευτη οικονομική πληγή δεκαετιών!


Θόδωρος Σταυριανόπουλος - Μαθηματικός
Υπεύθυνος του τομέα Παιδείας στη Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ Μεσσηνίας



Αυτές τις μέρες τυχαία βρέθηκα και συνομίλησα με μια παρέα ανθρώπων των οποίων τα παιδιά, φέτος ήταν υποψήφιοι στις πανελλήνιες εξετάσεις. Τα όσα ειπώθηκαν με έκαναν να αισθανθώ ντροπή για το εκπαιδευτικό μας σύστημα και την «δωρεάν» παιδεία μας. Με έκαναν να αισθανθώ ντροπή για τον τρόπο που λειτουργούν κάποιοι «συνάδελφοι» εκπαιδευτικοί εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία του εκπαιδευτικού συστήματος. Κάποιες διαπιστώσεις της παρέας θα τις αναφέρω στη συνέχεια.
Πρόσφατα οι μαθητές έμαθαν τις βαθμολογίες τους. Ο κάθε υποψήφιος μετρά και συνεκτιμά την επιτυχία ή την αποτυχία του. Ο κάθε γονιός κάνει ταμείο και προσπαθεί να επουλώσει τα οικονομικά τραύματα που του δημιούργησε η «δωρεάν» παιδεία. Δυσβάστακτο το κόστος για κάποιες οικογένειες. Τα έδωσαν όλα για την επιτυχία του παιδιού τους. Για κάποιους άλλους κανένα πρόβλημα γιατί υπάρχει η «καβάντζα» της παραοικονομίας.Ο κάθε υποψήφιος προκειμένου να συμπληρώσει τη γνώση και προκειμένου να βελτιώσει την προετοιμασία του καταφεύγει στα ιδιαίτερα μαθήματα ή στα Φροντιστήρια. Κάποιοι διορισμένοι εκπαιδευτικοί του δημοσίου, παραδίδοντας ιδιαίτερα μαθήματα συμπληρώνουν το εισόδημά τους που προέρχεται από τον πενιχρό μισθό τους. Κάποιων άλλων τα έσοδα από την «παραπαιδεία» αποτελούν πολλαπλάσιο του μισθού τους. Οι τιμές που ζητούν ως ωριαία αμοιβή φθάνει ως και το διπλάσιο μεροκάματο του ανειδίκευτου εργάτη. Πολλοί εξ αυτών έχουν προχωρήσει και στη δημιουργία groups.Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο κάθε διορισμένος στο δημόσιο εκπαιδευτικός παραδίδοντας ιδιαίτερα μαθήματα παρέχει υπηρεσία, προσφέρει συμπληρωματική γνώση στον υποψήφιο. Το λέω αυτό γιατί υπάρχουν και άλλα επαγγέλματα του ευρύτερου δημόσιου τομέα που τα παίρνουν «μαύρα» κάνοντας διαμεσολάβηση , φιλικό διακανονισμό και ρυθμίσεις στους πελάτες τους.Πάντως είναι απαράδεκτο κάποιοι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί να εισπράττουν τεράστια ποσά εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία του εκπαιδευτικού μας συστήματος κάνοντας μαθήματα ακόμα και στους μαθητές τους στο σχολείο που υπηρετούν. Είναι ντροπή μια μειοψηφία εκπαιδευτικών λειτουργώντας με απληστία και ως «κοράκια» να αμαυρώνει τον αξιοπρεπή κατά τ’ άλλα κλάδο των εκπαιδευτικών. Άλλο είναι να εισπράττεις από ιδιαίτερα ένα «βοήθημα» που αποτελεί μέρος του μισθού σου, συμπληρώνοντας έτσι το πενιχρό εισόδημά σου και άλλο να εισπράττεις 2 και 3 φορές ακόμα «μαύρο» τον μισθό σου.Στην αγορά εργασίας δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι διατηρούν πολυέξοδους επαγγελματικούς χώρους και κάποιοι ελεύθεροι επαγγελματίες φροντιστές που αυτό που κάνουν αποτέλεσε επιλογή τους και πρέπει να το σεβαστούμε. Αυτοί ως φορολογούμενοι πολίτες έχουν δικαίωμα επιβίωσης στη δύσκολη οικονομικά εποχή που βιώνουμε.Χρόνια ακούμε από τις εκάστοτε κυβερνήσεις για την κατάργηση της παραπαιδείας. Αυτό που συμβαίνει με τον μεγάλο συναγωνισμό των υποψηφίων που επικρατεί , είναι η παραπαιδεία χρόνο με τον χρόνο να αυξάνεται. Σ’ αυτήν καταφεύγουν όλοι οι υποψήφιοι, οι έχοντες και οι μη έχοντες. Πολλά εκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο δαπανώνται για αυτόν τον σκοπό πολλά από αυτά καταλήγουν μαύρα στις τσέπες κάποιων εκπαιδευτικών που αδυνατούν να χορηγήσουν απόδειξη παροχής υπηρεσιών.
Από ότι φαίνεται η πολιτεία εδώ και χρόνια αδυνατεί να καταργήσει την «παραπαιδεία» που ασκούν οι διορισμένοι στο δημόσιο εκπαιδευτικοί και όλοι κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας θεωρώντας την παράνομη.Προτείνω η σημερινή ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας αν δεν μπορεί να την καταργήσει τότε να την νομιμοποιήσει επιτρέποντας στους διορισμένους εκπαιδευτικούς να κάνουν έναν συγκεκριμένο αριθμό ωρών, δίνοντας την δυνατότητα, έκδοσης από την εφορία μπλοκ παροχής υπηρεσιών. Φυσικά θα μπουν περιορισμοί σε ποιους μαθητές επιτρέπεται να κάνουν μαθήματα. Έτσι με την νομιμοποίηση θα εισπραχθεί τεράστια διαφεύγουσα φορολογητέα ύλη.Φοβερό στην όλη ιστορία είναι ότι οι «πατρίκιοι» της παραπαιδείας σε δημόσιες συζητήσεις ομιλούν για τα δεινά της οικονομικής κρίσης που βιώνουν.Είναι άδικο ο κλάδος των εκπαιδευτικών να δέχεται κοινωνική κατακραυγή ότι δεν κάνει καλά την δουλειά του στο σχολείο για να είναι ξεκούραστος και για να έχει πελατεία το απόγευμα. Το 20% των διορισμένων εκπαιδευτικών ασχολούνται με «ιδιαίτερα μαθήματα» και από αυτούς ένα πολύ μικρό ποσοστό αποτελούν τα «κοράκια» από άποψη τιμών και ωρών απασχόλησης. Δεν μπορούν αυτοί οι κύριοι να δυσφημίζουν την προσπάθεια που καταβάλλεται από την πλειοψηφία των εκπαιδευτικών στα σχολεία.Αυτά πρέπει να τελειώσουν και σ’ αυτό έχει υποχρέωση να επιληφθεί του θέματος και ο νέος Διευθυντής εκπαίδευσης που θα προκύψει από τις προσεχείς επιλογές που θα συμβούν σύντομα.Υ.Γ.1 Τα ιδιαίτερα μαθήματα από εκπαιδευτικούς του δημοσίου απαγορεύονται. Ο κόσμος τόχει τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι. Ως εκ τούτου αναγκαία κρίνεται η μεταρρυθμιστική πολιτική στο χώρο της εκπαίδευσης για να διορθώσει τις όποιες στρεβλώσεις υπάρχουν.
Υ.Γ.2 Ίδια γενναιότητα περιμένω να καταγραφεί και από άλλους εργασιακούς κλάδους.
Η νεολαία μας εμφανίζει μεγάλα ποσοστά ανεργίας. Τα περιθώρια για δεύτερη απασχόληση
τελειώνουν. Όλοι πρέπει να έχουν δικαίωμα σε μια πρώτη εργασιακή απασχόληση.

Καλαμάτα 13-7-2010

Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

Νέος Λυκειάρχης στο Μελιγαλά...

Νέος Λυκειάρχης στο Λύκειο Μελιγαλά,αναλαμβάνει
από το επόμενο Σχολικό έτος 2010-11,ο Βαλυραίος
Θεόδωρος Χ.Σταυριανόπουλος , μαθηματικός στην
ειδικότητα. Συγχαρητήρια Θόδωρε ,καλή επιτυχία
και σ' ανώτερα.

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

Δημοτικό Σχολείο Βαλύρας:


Οι γεννηθέντες το 1957.
Posted by:Νίκη Π.Παπαγεωργίου
Ανάμεσά τους και κάποιοι
που γεννήθηκαν το 1956
και έμειναν δύο χρονιές
στην ίδια τάξη για να ...τα
μάθουν καλύτερα.
Η φωτό είναι στα μέσα της
10/ετίας του '60 στην ανα-
τολική πλευρά του Σχολείου
και ανάμεσα στους μαθητές
και της μαθήτριες,διακρίνο-
νται οι δάσκαλοι,Γ.Κατσαμ-
πάνης και η Φεβρωνία
Λάρδα.

Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Τι γλώσσα μου έδωσαν; Eλληνική;

Posted by:Θεόδωρος Χ.Σταυριανόπουλος

Hellenic Quest λέγεται ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικής εκμάθησης της Ελληνικής που το CNN άρχισε να διανέμει παγκοσμίως και προορίζεται σε πρώτο στάδιο για τους αγγλόφωνους και ισπανόφωνους.
Η μέθοδος διδασκαλίας συνίσταται στην προβολή πληροφοριών στην οθόνη του Η/Υ με ταυτόχρονη μετάδοση ήχου

και κινούμενης εικόνας..

Το πρόγραμμα παράγεται από τη μεγάλη εταιρία Η/Υ Apple, o Πρόεδρος της οποίας Τζον Σκάλι είπε σχετικά: Αποφασίσαμε να προωθήσουμε το πρόγραμμα εκμάθησης της Ελληνικής, επειδή η κοινωνία μας χρειάζεται ένα εργαλείο που θα της επιτρέψει ν' αναπτύξει τη δημιουργικότητά της, να εισαγάγει καινούριες ιδέες και θα της προσφέρει γνώσεις περισσότερες απ' όσες ο άνθρωπος μπορούσε ως τώρα να ανακαλύψει.

Με άλλα λόγια, πρόκειται για μιαν εκδήλωση της τάσης για επιστροφή του παγκόσμιου πολιτισμού στο πνεύμα και τη γλώσσα των Ελλήνων.

Άλλη συναφής εκδήλωση: Οι Άγγλοι επιχειρηματίες προτρέπουν τα ανώτερα στελέχη να μάθουν Αρχαία Ελληνικά επειδή αυτά περιέχουν μια ξεχωριστή σημασία για τους τομείς οργανώσεως και διαχειρίσεως επιχειρήσεων.

Σε αυτό το συμπέρασμα ήδη οδηγήθηκαν μετά από διαπιστώσεις Βρετανών ειδικών ότι η Ελληνική γλώσσα ενισχύει τη λογική και τονώνει τις ηγετικές ικανότητες.

Γι' αυτό έχει μεγάλη αξία, όχι μόνο στην πληροφορική και στην υψηλή τεχνολογία, αλλά και στον τομέα οργανώσεως και διοικήσεως ..

Αυτές οι ιδιότητες της Ελληνικής ώθησαν το Πανεπιστήμιο Ιρμάιν της Καλιφόρνια να αναλάβει την αποθησαύριση του πλούτου της. Επικεφαλής του προγράμματος τοποθετήθηκαν η γλωσσολόγος -Ελληνίστρια- Μακ Ντόναλι και οι καθηγητές της ηλεκτρονικής Μπρούνερ και Πάκαρι.

Στον Η/Υ Ίμυκο αποθησαυρίστηκαν 6 εκατομμύρια λεκτικοί τύποι της γλώσσας μας όταν η Αγγλική έχει συνολικά 490.000 λέξεις και 300..000 τεχνικούς όρους, δηλαδή σαν γλώσσα είναι μόλις το 1/100 της δικής μας. Στον Ίμυκο ταξινομήθηκαν 8.000 συγγράμματα 4.000 αρχαίων Ελλήνων και το έργο συνεχίζεται.

Μιλώντας γι' αυτό ο καθηγητής Μπρούνερ είπε: Σε όποιον απορεί γιατί τόσα εκατομμύρια δολάρια για την αποθησαύριση των λέξεων της Ελληνικής απαντούμε: Μα πρόκειται για τη γλώσσα των προγόνων μας. Και η επαφή μας μ' αυτούς θα βελτιώσει τον πολιτισμό μας .

Οι υπεύθυνοι του προγράμματος υπολογίζουν ότι οι ελληνικοί λεκτικοί τύποι θα φθάσουν στα 90 εκατομμύρια, έναντι 9 εκατομμυρίων της λατινικής.

Το ενδιαφέρον για την Ελληνική προέκυψε από τη διαπίστωση των επιστημόνων πληροφορικής και υπολογιστών ότι οι Η/Υ προχωρημένης τεχνολογίας δέχονται ως νοηματική γλώσσα μόνον την Ελληνική. Όλες τις άλλες γλώσσες τις χαρακτήρισαν σημειολογικές .

Νοηματική γλώσσα θεωρείται η γλώσσα στην οποία το σημαίνον, δηλαδή η λέξη, και το σημαινόμενο, δηλαδή αυτό, που η λέξη εκφράζει (πράγμα, ιδέα, κατάσταση), έχουν μεταξύ τους πρωτογενή σχέση. Ενώ σημειολογική είναι η γλώσσα στην οποία αυθαιρέτως ορίζεται ότι το αμ πράγμα (σημαινόμενο) εννοείται με το αμ (σημαίνον).

Με άλλα λόγια, η Ελληνική γλώσσα είναι η μόνη γλώσσα της οποίας οι λέξεις έχουν πρωτογένεια, ενώ σε όλες τις άλλες, οι λέξεις είναι συμβατικές, σημαίνουν, δηλαδή, κάτι, απλώς επειδή έτσι 'συμφωνήθηκε' μεταξύ εκείνων που την χρησιμοποιούν.

ΟΛΕΣ οι λέξεις στην Ελληνική ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ, π.χ. η λέξη ενθουσιασμός = εν-Θεώ,
γεωμετρία = γη +μετρώ, προφητεία = προ + φάω, άνθρωπος = ο άναρθρων (ο
αρθρώνων λόγο).

Έχουμε δηλαδή αιτιώδη σχέση μεταξύ λέξεως-πράγματος, πράγμα ανύπαρκτο στις άλλες γλώσσες. Τα πιο τέλεια προγράμματα Ίμυκος , Γνώσεις και Νεύτων αναπαριστούν τους λεκτικούς τύπους της Ελληνικής σε ολοκληρώματα και σε τέλεια σχήματα παραστατικής, πράγμα που αδυνατούν να κάνουν για τις άλλες γλώσσες.

Και τούτο επειδή η Ελληνική έχει μαθηματική δομή που επιτρέπει την αρμονική γεωμετρική τους απεικόνιση.

Ιδιαιτέρως χρήσιμα είναι τα ελληνικά προσφύματα ΟΠΩΣ : τηλέ , λάνδη
=...LAND, ΓΕΩ...,νάνο, μίκρο, μέγα, σκοπό....ισμός, ΗΛΕΚΤΡΟ....., κυκλο......,
ΦΩΝΟ...., ΜΑΚΡΟ...., ΜΙΚΡΟ......., ΔΙΣΚΟ...., ΓΡΑΦΟ..., ΓΡΑΜΜΑ...., ΣΥΝ...,
ΣΥΜ..., κ.λπ...

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ : ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ C D = COMPACT DISK = ΣΥΜΠΑΚΤΩΜΕΝΟΣ ΔΙΣΚΟΣ

Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές θεωρούν την Ελληνική γλώσσα «μη οριακή», δηλαδή ότι μόνο σ' αυτή δεν υπάρχουν όρια και γι' αυτό είναι αναγκαία στις νέες επιστήμες όπως η Πληροφορική, η Ηλεκτρονική, η Κυβερνητική και άλλες.

Αυτές οι επιστήμες μόνο στην Ελληνική γλώσσα βρίσκουν τις νοητικές εκφράσεις που χρειάζονται, χωρίς τις οποίες η επιστημονική σκέψη αδυνατεί να προχωρήσει.

Γι' αυτούς τους λόγους οι Ισπανοί Ευρωβουλευτές ζήτησαν να καθιερωθεί η Ελληνική ως η επίσημη της Ευρωπαϊκής Ένωσης διότι το να μιλά κανείς για Ενωμένη Ευρώπη χωρίς την Ελληνική είναι σα να μιλά σε έναν τυφλό για χρώματα.

Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

Flash back:Κι' όμως τα καταφέραμε...

Για όσους είναι γεννημένοι
μεταξύ 1940-1980
Posted by:
Θεόδωρος Χ.Σταυριανόπουλος
Μαθηματικός
> H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς
> καταφέραμε να επιβιώσουμε.
> Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή:
> περάσαμε την παιδική μας ηλικία
> περιμένοντας. Έπρεπε να
> περιμένουμε δύο ώρες μετά το
> φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο
> ώρες μεσημεριανό ύπνο για να
> ξεκουραστούμε και τις Κυριακές
> έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο
> το πρωί για να κοινωνήσουμε.
> Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με
> την αναμονή.
> Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο
> να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα
> ζωντανοί. Εμείς ταξιδεύαμε σε
> αυτοκίνητα χωρίς ζώνες
> ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε
> ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα
> σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε
> από το «σύνδρομο της τουριστικής
> θέσης». Δεν είχαμε πόρτες,
> παράθυρα, ντουλάπια και
> μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας
> για τα παιδιά.. Ανεβαίναμε στα
> ποδήλατα χωρίς κράνη και

> προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ,
> καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς
> δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν
> φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν
> κοφτερές γωνίες.
>
> Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν
> βίαια. Περνάγαμε ώρες
> κατασκευάζοντας αυτοσχέδια
> αυτοκίνητα για να κάνουμε
> κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια
> κατηφόρα και μόνο τότε
> ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει
> να βάλουμε φρένα. Παίζαμε
> «μακριά γαϊδούρα» και κανείς μας
> δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση..
> Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας
> το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και
> δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά
> μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα
> στους δρόμους. Κανείς δεν
> μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν
> υπήρχαν κινητά. Σπάζαμε τα
> κόκαλα και τα δόντια μας και δεν
> υπήρχε κανένας νόμος για να
> τιμωρήσει τους «υπεύθυνους»
> Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε
> πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν
> έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι
> συνηθισμένο για παιδιά και όλα
> θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή
> μερικά ράμματα.. Δεν υπήρχε
> κάποιος να κατηγορήσεις παρά
> μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε
> καυγάδες και κάναμε καζούρα ο
> ένας στον άλλος και μάθαμε να το
> ξεπερνάμε.
> Τρώγαμε γλυκά και πίναμε
> αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν
> παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από
> εμάς να ήταν χοντρός και αυτό
> ήταν όλο. Μοιραζόμασταν
> μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή
> οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας
> δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά
> κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και
> οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν
> πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό
> ξύδι..
> Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99
> τηλεοπτικά κανάλια,
> βιντεοταινίες με ήχο surround,
> υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε
> φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε
> μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά
> φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά
> βγαίναμε στο δρόμο και εκεί
> συναντιόμασταν για να παίξουμε
> κυνηγητό,
> κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί
> έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε
> τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και
> παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια
> μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε
> χιλιάδες μπάλες ποδοσφαίρου.
> Πίναμε νερό κατευθείαν από τη
> βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και
> κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους
> πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε
> σαύρες και πουλιά με αεροβόλα
> στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν
> ανήλικοι και δεν υπήρχαν
> ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.
> Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή
> περπατώντας μέχρι τα σπίτια των
> φίλων και τους φωνάζαμε από την
> πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να
> ζητήσουμε άδεια από τους γονείς
> μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο
> σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν
> υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;
> Στα σχολικά παιχνίδια
> συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν
> έπαιρναν μέρος έπρεπε να
> συμβιβαστούν με την απογοήτευση.
> Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί
> μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να
> μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν
> υπήρχαν ειδικά τεστ για να
> περάσουν όλοι.. Τι φρίκη!
> Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα
> καλοκαίρια και περνούσαμε
> ατέλειωτες ώρες στην παραλία
> χωρίς αντηλιακή κρέμα με δείκτη
> προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα
> ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ..
> Φτιάχναμε όμως φανταστικά
> κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με
> ένα αγκίστρι και μια πετονιά.
> Ρίχναμε τα κορίτσια
> κυνηγώντας τα για να τους
> βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας
> κουβέντα σε κάποιο chat room και
> γράφοντας ; ) : D : P
> Είχαμε ελευθερία, αποτυχία,
> επιτυχία και υπευθυνότητα και
> μέσα από όλα αυτά μάθαμε και
> ωριμάσαμε.
> Αν εσύ είσαι από τους
> «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες
> την τύχη να μεγαλώσεις σαν
> παιδί...
> Αγνώστου ταυτότητας μέχρι
> στιγμής.
> Τον/Την ευχαριστούμε για το
> ταξίδι...
>
> ΠΡΟΩΘΗΣΤΕ ΤΟ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ
> ΑΚΟΜΑ ΠΑΙΔΙΑ...

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

Ανάγκη νέου οράματος για την Ελλάδα


Γράγει:O Koς Σ. Ραψομανίκης -

Καθηγητής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης

Κατά τον Βρεταννό λαϊκό βάρδο της δεκαετίας του 60,John Lennon,μπορούμε να φανταστούμε ένα ιδανικό κόσμο.Μου επιτρέπεται λοιπόν να φανταστώ μια Ελληνική Παιδεία που θα επέτρεπε στους νέους της χώρας να την βγάλουν από τις τελευταίες θέσεις των Ευρωπαϊκών κατατάξεων σε όλους τους τομείς.

Φανταστείτε λοιπόν μια πρωτοβάθμια εκπαίδευση όπου το σχολείο μοιάζει με το σπίτι των παιδιών. Τα στείρα θρανία λείπουν και έχουν αντικατασταθεί με τραπέζια εργασίας για ομάδες παιδιών. Οι τάξεις (τοίχοι και τραπέζια) είναι γεμάτες με τις εργασίες των παιδιών.Τα βιβλία βρίσκονται στην βιβλιοθήκη κάθε τάξης και τα παιδιά τα δανείζονται κατά την διάρκεια της ημέρας. Τα παιδιά φέρνουν μόνο δικό τους φαγητό από το σπίτι τους για κατανάλωση στην τραπεζαρία του σχολείου. Το σχολείο είναι χώρος που γίνεται η εργασία και μόνο. Τα παιδιά πάνε και έρχονται στο σπίτι τους χωρίς να μεταφέρουν βιβλία και χωρίς να φέρνουν εργασία για το σπίτι. Στο σπίτι μόνο παιχνίδι και επαφή με τους γονείς και τα άλλα μέλη της οικογένειας. Ποιοί δάσκαλοι θα φέρουν αυτή την μετατροπή?? Μα φυσικά οι πιό κατάλληλοι, εκλεγμένοι από το συμβούλιο του κάθε σχολείου. Απο ποιούς θα αποτελείται το συμβούλιο, ας το ορίζει το ΥΠΕΠΘ.

Φανταστείτε μια δευτεροβάθμια εκπαίδευση παρόμoια με τη πρωτοβάθμια. Εννοείται χωρίς άχαρες τάξεις, με βιβλιοθήκες σε κάθε τάξη και μία πολύ σοβαρότερη βιβλιοθήκη , του σχολείου, με εργασίες μόνο μέσα στο οκτάωρο καθημερινό σχολείο και όχι στο σπίτι. Όχι άχαρες μεταφορές δωρεάν βιβλίων εμπρός πίσω από το σπίτι στο σχολείο. Φαγητό από το σπίτι στην τραπεζαρία του σχολείου κτλ. Με εργαστήρια και εργαστηριακές ασκήσεις γιά όλα τα επιστημονικά και τεχνικά μαθήματα από την Α’ Λυκείου. Σοβαρές εργασίες και ώρες σε εθνικές και τοπικές βιβλιοθήκες και αρχεία για τα θεωρητικά μαθήματα. Θεσμοθετημένη κατάργηση 15μελών και απαγόρευση καταλήψεων. Παράπονα και διαμαρτυρίες των μαθητών μόνο εγγράφως και κινητοποιήσεις αν το ζητήσει το 50% + 1 των εγγεγραμμένων μαθητών. Δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων κάθε σχολείου για τις εισαγωγικές εξετάσεις των πανεπιστημίων. Εγκατάσταση κοινωνικών λειτουργών και ψυχολόγων στα σχολεία και συνεντεύξεις για επαγγελματική επιλογή από τους νέους από την Α’ Γυμνασίου εως και την Γ’Λυκείου. Μηχανογραφικά με επιλογές ενός η το πολυ δύο επαγγελμάτων σε 6 εθνικές σχολές. Ποιοί καθηγητές θα φέρουν αυτή την μετατροπή?? Μα φυσικά οι πιό κατάλληλοι, υποχρεωτικά με μεταπτυχιακό δίπλωμα στην εκπαίδευση και εκλεγμένοι από το συμβούλιο του κάθε σχολείου. Απο ποιούς θα αποτελείται το συμβούλιο ας το ορίζει το ΥΠΕΠΘ.

Φανταστείτε όλους τους νέους οι οποίοι δεν επιθυμούν πανεπιστημιακή εκπαίδευση να φοιτούν υποχρεωτικά σε διετούς φοίτησης σχολές επαγγελματικής κατάρτισης για ΟΛΑ τα επαγγέλματα, οπως για παράδειγμα πωλητές (τριες), υδραυλικοί, κτίστες (τριες), κομμωτές (τριες), σερβιτόροι (ες), κτλ.

Φανταστείτε, εισαγωγή στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα με εξετάσεις από Ανεξάρτητη Εξεταστική αρχή σε 4-5 μαθήματα οριζόμενα από το Τμήμα – Σχολή υποδοχής και με βαθμολογία οριζόμενη από αυτό(ήν). Μέγιστος αριθμός φοιτητών ανά Τμήμα ανά έτος φοίτησης 30. Φοίτηση 100 η 120 εβδομάδων για δίπλωμα με 25 ώρες μαθημάτων, εργαστηρίων η εργασίας σε βιβλιοθήκη την εβδομάδα. Μέγιστο, 40-50 μαθημάτων για την απόκτηση διπλώματος. Υποχρεωτική παρακολούθηση, εφ΄όσον ο Έλλην φορολογούμενος πληρώνει για το Πανεπιστήμιο. Κατάργηση δαπανών για την σίτιση. Κατάργηση του μοναδικού και του δωρεάν συγγράμματος. Στελέχωση βιβλιοθηκών και εξοπλισμός τους με πολλαπλά συγγράμματα για κάθε μάθημα για δανεισμό από διδασκόμενους. Ευρεία χρήση των ηλεκτρονικών σημειώσεων και πληροφοριών που τοποθετούν οι διδάσκοντες στην βάση δεδομένων ως διδακτέα ύλη για τους διδασκόμενους (e-class). Αντιπροσωπευτική συμμετοχή των φοιτητών σε διοικητικά όργανα σε ποσοστό 1% χωρίς δικαίωμα ψήφου. Διορισμός Πρυτανικών αρχών και οικονομικός έλεγχος από το ΥΠΕΠΘ (ο Έλλην φορολογούμενος ΠΛΗΡΩΝΕΙ) με Πανεπιστημιακούς απο διαφορετικό ΑΕΙ η ΤΕΙ η επαγγελματίες μάνατζερ αποδεδειγμένης διοικητικής ικανότητας. Εκλογή άλλων διοικητικών οργάνων, μόνο από τα μέλη του ΑΕΙ η ΤΕΙ. Για τα επόμενα 15 χρόνια εκλογές μελών ΔΕΠ από εκλέκτορες του εξωτερικού και μόνο (αυτοί έχουν αποδεδειγμένη αξιοκρατική εκπαίδευση). Εξωτερική αξιολόγηση των Σχολών και Τμημάτων με διεθνή κριτήρια από αξιολογητές του εξωτερικού και μόνο. Κατάργηση του “Ασύλου” εφόσον το Σύνταγμα μας εγγυάται την ελεύθερη διακίνηση και διάδοση ιδεών. Απαγόρευση καταλήψεων και αποφάσεις για φοιτητικές κινητοποιήσεις τρείς μέρες μετά την φοιτητική Γενική Συνέλευση με ψηφοφορία σε κάλπη και πλειοψηφία 50%+1 των εγγεγραμμένων φοιτητών.

Φανταστείτε μεταπτυχιακά τα οποία δεν μοριοδοτούνται στον δημόσιο τομέα. Φοίτηση με παρουσίες για 20 εβδομάδες των 40 ωρών έκαστη με μέγιστο αριθμό 8 μαθημάτων.

Φανταστείτε έρευνα τριών επιπέδων στην χώρα μας. Σε επίπεδο ΑΕΙ και ΤΕΙ με χρηματοδότηση από εξειδικευμένες Γραμματείες του “Υπουργείου Έρευνας και Τεχνολογίας” (ΥΠΕΤ). Στο δεύτερο επίπεδο, εφαρμοσμένη και τεχνολογική έρευνα από ινστιτούτα άμεσα συνδεδεμένα με την βιομηχανία και χρηματοδότηση από το ΥΠΕΤ, αλλά κυρίως από την βιομηχανία. Στο τρίτο επίπεδο, Ινστιτούτα Βασικής Έρευνας (ΙΒΕ) με σταθερή χρηματοδότηση από το ΥΠΕΤ και μόνο για θέματα για τα οποία ιδρύθηκαν. Απαγόρευση χρηματοδότησης των Ινστιτούτων Βασικής Έρευνας από εξωτερικές πηγές. Αναθεώρηση των στόχων του κάθε ΙΒΕ κάθε δεκαπέντε χρόνια.

Φανταστείτε ότι για τα παραπάνω ήδη γνωστά και εφαρμοζόμενα στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες υπάρχουν ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ με ΟΡΑΜΑ στην χώρα μας που θα τα εφαρμόσουν.

Φανταστείτε οτι οι ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ μας θα είχαν καταλάβει ότι διορθώνοντας ΜΟΝΟ την εκπαίδευση, οι γεννιές που θα ακολουθήσουν θα σκέφτονται αντί να παπαγαλίζουν, θα δημιουργούν αντί να αντιγράφουν, θα παράγουν αντί να σερβίρουν, θα ανταγωνίζονται αντί να μειονεκτούν, θα μελετούν αντί να παρακολουθούν και θα ενεργούν αντί να κάθονται. Ο αντίκτυπος των παραπάνω στην οικονομία, πολιτισμό, υγεία και ποιότητα ζωής, είναι αυτονόητος.

Με Εκτίμηση

Καθηγητής Σ. Ραψομανίκης